Politica 89.8Άκουσα την κάθε λέξη που είπε ο Τουτζάρης αλλά και ο Ταουσιάνης και το κατέγραψα μέσω του athleticradio.gr με περισσότερες από 3.500 λέξεις. Ήθελα να δω πως θα έκλεινε ο πρώτος κύκλος του Μάγκεντ Σάμι στον Εργοτέλη αλλά και τον τρόπο με τον οποίο θα άνοιγε ο επόμενος. Ήταν κάτι που τον είχα ρωτήσει και στην συνέντευξη που είχε παραχωρήσει στον Αthletic Radio 104,2 πριν από 20 ημέρες περίπου.
Ξεκινάμε με την πρώτη τριετία που ολοκληρώθηκε βίαια, ελέω Λεουτσάκου, πριν από λίγες εβδομάδες. Πράγματι η αγωνιστική πορεία του Εργοτέλη είναι πετυχημένη. Με μπάτζετ που δεν μπορούσε να συγκριθεί με πολλών ομάδων της Σούπερ Λιγκ 2, ο Εργοτέλης τα πήγε μια χαρά. Ή μάλλον για να ακριβολογούμε, παραπάνω από μια χαρά. Και με τόσες απώλειες παικτών αλλά και προπονητών με τον Εργοτέλη να αλλάζει κάθε χρόνο τεχνικό ηγέτη (χωρίς πάντως να έχει εκείνος την ευθύνη), η ομάδα αγωνιστικά “ταβάνιασε”. Δεν είμαι από εκείνους που πιστεύουν ότι μπορούσε να πάει καλύτερα γιατί ενδιάμεσα, στην χρονιά, είχε και απώλειες παικτών που έπαιξαν καθοριστικό ρόλο. Όπως ο κορυφαίος αριστερός μπακ της κατηγορίας Γιακούμπου που έφυγε τον Γενάρη του 2019 για την Γουάντι Ντέγκλα, οι τραυματισμοί του Ιατρούδη φέτος και του Κουατένγκ.
Η πρώτη φάση της ιδιοκτησίας του Μάγκεντ Σάμι κρίνεται πετυχημένη. Ο Εργοτέλης ακολούθησε ένα διαφορετικό ποδοσφαιρικό μονοπάτι που δεν κρύβω ότι το λοιδόρησα και εγώ στο παρελθόν αλλά τελικά αποδείχθηκε λανθασμένη η εκτίμηση μου, και κατάφερε να παρουσιάσει αρκετά νέα πρόσωπα. Μόνο εκείνος και ο Πλατανιάς την περσινή σεζόν παρουσίασαν φρέσκα πρόσωπα σε μια κατηγορία που οι λέξεις “παρωχημένος” και “γυρολόγος” είναι τόσο ταιριαστή όσο το κρέας με το αλάτι.
Εάν λάβουμε υπόψιν μας το μπάτζετ των υπόλοιπων που πρωταγωνιστούσαν και εκείνο του Εργοτέλη, θα αντιληφθούμε πως ο σύλλογος παρουσίασε μια πορεία που αν είχε λίγο μεγαλύτερη βοήθεια από τον ιδιοκτήτη του, ενδεχομένως και να τον είχε βρει τώρα στην Σούπερ Λιγκ 1.
Περνώντας στην επόμενη τριετία, ο Εργοτέλης έχει μπροστά του μια μεγάλη ευκαιρία. Να γίνει σοβαρός διεκδικητής μιας εκ των θέσεων που θα τον επαναφέρουν στην Σούπερ Λιγκ 1 και αυτό είναι κάτι στο οποίο διαφωνώ με τον Γιώργο Τουτζάρη πως για να γίνει αυτό το βήμα πρέπει να υπάρχουν άλλα οικονομικά μεγέθη. Η άνοδος στην μεγάλη κατηγορία θα ανεβάσει τα έσοδα αλλά πολύ πιο σημαντικό θα είναι για τον σύλλογο να “ζεστάνει” ακόμα περισσότερο τον Σάμι και να αντιληφθεί και εκείνος την ευκαιρία που έχει μπροστά του.
Οκ, ο Εργοτέλης δεν είναι το πιο εμπορικό brand name, το ξέρουν και το αναγνωρίζουν οι ίδιοι όμως όταν τα τελευταία χρόνια βλέπουμε να παίζουν στην μεγάλη κατηγορία ομάδες σαν τον Πλατανιά ή τον Απόλλωνα Σμύρνης που πέρα από την ιστορία του δεν πρόσφερε και τίποτα παραπάνω. Δεν μας έκανε σοφότερους, δεν παρουσίασε έναν καινούργιο παίκτη (πέραν του Αλμπάνη) και όπως ανέβηκε, έπεσε.
Η ευκαιρία να διεκδικήσει ο Εργοτέλης την άνοδο για την Σούπερ Λιγκ 1 θα έρθει εφόσον ο Εργοτέλης συνεχίσει στο ίδιο μοτίβο, που δεν έχω λόγο να μην το πιστέψω ότι θα το κάνει αλλά θα το προσπαθήσει ακόμα περισσότερο με ένα στοιχείο παραπάνω: Εάν μπει στην εξίσωση, ακόμα περισσότερο, ο ιδιοκτήτης του. Να βοηθήσει την ομάδα όταν εκείνη το πιστέψει και να της δώσει την δυνατότητα να το πετύχει.
Το στοίχημα της επόμενης τριετίας για τον Εργοτέλη είναι αυτό ακριβώς. Να κρατήσει ζεστό τον Αιγύπτιο επιχειρηματία, ότι διατηρεί σχέσεις και έχει κερδίσει τον σεβασμό ανθρώπων που είναι πέριξ του Εργοτέλη – και πέραν του Τουτζάρη – όπως είναι ο Μανώλης Σεβαστάκης και ο Γιώργος Στειακάκης, είναι ένα ενθαρρυντικό πρώτο δείγμα γραφής.
Τα υπόλοιπα είναι θέμα όρεξης και διάθεσης. Εφόσον υπάρχουν τότε θα ακολουθήσουν και τα υπόλοιπα.
