Δεν μπορεί να είναι αλήθεια…

Βλέπεις την είδηση για τον θάνατο του Κόμπε Μπράιαντ και λες αποκλείεται είναι fake news, δεν μπορεί, δεν είναι αλήθεια, δεν γίνεται να χάθηκε τόσο άδικα ο άνθρωπος που άλλαξε την ιστορία του ΝΒΑ και όχι μόνο…

Το διαβάζεις το ξανά διαβάζεις προσπαθείς να πιστής ότι έχει γίνει το μοιραίο και πως ο Κόμπι δεν θα είναι ποτέ ξανά στις εξέδρες του Staples Center, ο «Black Mamba» δεν θα ξανά πάει στις ακαδημίες που έχει ιδρύσει για να δει νέα παιδιά με όρεξη και χαμόγελο να δουλεύουν ώστε να τον φτάσουν… Είναι πολύ δύσκολο να πιστέψεις ότι έφυγε από την ζωή ένας παιδικός σου ήρωας μαζί με την μόλις 13 ετών κόρη του σε αεροπορικό δυστύχημα.

Ο… θρύλος του ΝΒΑ δεν χρειάζεται πολλές συστάσεις, αφού ήταν ο παίκτης που για 20 ολόκληρα χρόνια έδωσε στον κόσμο να αγαπήσει το μπάσκετ, το ΝΒΑ και φυσικά τους Λέικερς, παίζοντας πάντα για την φανέλα μη προκαλώντας ποτέ είτε για την ζωή του είτε για τον τρόπο που αντιμετώπιζε τους αντιπάλους του.

Όλος ο πλανήτης θρηνεί τον θάνατο του μεγάλου Κόμπι, κόσμος μαζεύεται έξω από το Staples Center μη μπορώντας να κρατήσει τα δάκρυα του… Τα λόγια στενεύουν όταν μιλάει η εικόνα, οπότε δεν μπορούμε να πούμε πολλά παρά μόνο να προσευχηθούμε για εκείνον και το μικρό… αγγελούδι που έφυγαν άδικα από την ζωή…

Ας θυμηθούμε τι έκανε ο «Black Mamba» στα 20 μαγικά του χρόνια στο ΝΒΑ:

Γεννήθηκε στη Φιλαδέλφεια της Πενσυλβάνια. Εισήλθε στο ΝΒΑ απευθείας από το Λύκειο (ονόματι Lower Merion High School), και έχει παίξει για τους Lakers ολόκληρη την καριέρα του, κερδίζοντας πέντε πρωταθλήματα ΝΒΑ. Ο Μπράιαντ έχει επιλεχθεί 16 φορές All-Star και 12 φορές στην καλύτερη αμυντική πενταδα. Έχει βγει πρώτος σκορερ της αγωνιστικής περιόδου δύο φορές (το 2005-06 και 2006-07) και είναι τρίτος σκόρερ της στην ιστορία του NBA προσπερνώντας τον Μάικλ Τζόρνταν τον Δεκέμβρη του 2014, αφήνοντας τον Τζόρνταν στην τέταρτη θέση. Μετά την έναρξη της 20ης σεζόν του με τους Λέικερς το 2015-16, το οποίο αποτελεί το δεύτερο μεγαλύτερο ρεκόρ NBA για τις περισσότερες σεζόν με την ίδια ομάδα (καταρρίφθηκε αργότερα από τον Ντιρκ Νοβίτσκι με 21 σεζόν στους Dallas Mavericks), ο Μπράιαντ ανακοίνωσε ότι θα αποσυρθεί στο τέλος της.

Το 1996, μαζί με τον Κόμπι Μπράιαντ, στους Λέικερς υπέγραψε και ο Σακίλ Ο’Νιλ. Ο Μπράιαντ και ο τότε συμπαίκτης του Σακίλ Ο’Νιλ οδήγησαν τους Λέικερς σε τρία συνεχόμενα πρωταθλήματα ΝΒΑ από το 2000 έως το 2002. Μετά την αναχώρηση του Ο’ Νιλ, την περίοδο 2003-04, ο Μπράιαντ έγινε ο ακρογωνιαίος λίθος της ομάδας. Αποτέλεσε τον παίκτη που σημείωσε τους περισσότερους πόντους στο πρωτάθλημα κατά της περiόδους 2005–06 και 2006–07. Στις 22/1/2006 έκανε προσωπικό ρεκόρ πόντων, σκοράροντας 81 κατά των Τορόντο Ράπτορς, τη δεύτερη μεγαλύτερη επίδοση στο σκοράρισμα στην ιστορία του ΝΒΑ, μετά τους 100 πόντους που σημείωσε ο Γουίλτ Τσάμπερλεϊν στις 2 Μαρτίου του 1962 με τους Φιλαδέλφεια Γουόριορς ενάντια στους Νιου Γιορκ Νικς. Τη σεζόν 2008-09 κατέκτησε για τέταρτη φορά το πρωτάθλημα νικώντας στους Τελικούς τους Orlando Magic, του Ντουάιτ Χάουαρντ, παίρνοντας μάλιστα για πρώτη φορά και το βραβείο του πολυτιμότερου παίκτη των Τελικών. Τη σεζόν 2009-2010 οδήγησε ξανά τους Λέικερς στην κατάκτηση του τίτλου κερδίζοντας το βραβείο του πολυτιμότερου παίκτη των Τελικών για δεύτερη φορά στην καριέρα του απέναντι στην τριάδα Γκαρνέτ, Πιρς, Άλλεν, από τους οποίους είχε ηττηθεί στους Τελικούς πριν δύο χρόνια στην σεζόν 2007-2008.

Ο Μπράιαντ έλαβε το Βραβείο Πολυτιμότερου Παίκτη (MVP) κατά την αγωνιστική περίοδο ΝΒΑ 2007–2008, αφού οδήγησε την ομάδα του στους τελικούς της διοργάνωσης. Είναι ο πρώτος σκόρερ στην ιστορία των Λος Άντζελες Λέικερς και ο πρώτος παίκτης στο NBA που έχει 30000+ πόντους και 6000+ ασίστς. Το 1997 κατέκτησε τον Διαγωνισμό Καρφωμάτων στο NBA (Slam Dunk Contest). Επίσης έχει 4 βραβεία MVP (πολυτιμότερου παίκτη) του All-Star Game, ισοφαρίζοντας έτσι το ρεκόρ με τα περισσότερα στην ιστορία του NBA. Δύο μεγάλα αθλητικά κανάλια στην Αμερική, το Sporting News και το TNT ονόμασαν τον Μπράιαντ τον καλύτερο παίκτη της δεκαετίας του 2000. Το 2008 και το 2012 κατέκτησε χρυσό μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Πεκίνου , και του Λονδίνου αντίστοιχα ως μέλος της Εθνικής Ομάδας των Η.Π.Α.

Περισσότερα Video

Ακολουθήστε το athletic.gr στο Google News και στο Facebook