Η αθώωση του ΟΦΗ έσωσε το ελληνικό ποδόσφαιρο

Πέρα από το ποια ομάδα υποστηρίζουμε, ο ουδέτερος παρατηρητής του ελληνικού ποδοσφαίρου (και όχι τα ούγκανα βεβαίως που κυκλοφορούν δεξιά και αριστερά μας) είναι σίγουρο ότι ήθελαν την δικαίωση του ΟΦΗ.

Ενός υγιούς ΟΦΗ που δεν διακατέχεται από διάφορα κόμπλεξ και εξαρτήσεις. Που έχει έναν ιδιοκτήτη, εύρωστο οικονομικά και μια διοίκηση που στις ημέρες μας σπανίζουν αυτοί οι άνθρωποι. Όταν βλέπεις τους Σαμαράδες και τον Ηλία Πουρσανίδη να ασχολούνται με το ελληνικό ποδόσφαιρο, τότε δεν μπορείς να μην είσαι αισιόδοξος για το μέλλον του ΟΦΗ αλλά και του ελληνικού ποδοσφαίρου.

Όταν βλέπεις, παραμονές κάθε σημαντικού αγώνα, τον Ηλία Πουρσανίδη να περιμένει να υποδεχτεί τους αντιπάλους του ΟΦΗ έξω από το γήπεδο ενώ την ίδια ώρα σε άλλα γήπεδα της χώρας οι “υποδοχές” θυμίζουν το βράδυ της Ανάστασης, τότε δεν μπορείς παρά να είσαι αισιόδοξος για αυτό το νέο που φέρνει η ομάδα στο ελληνικό ποδόσφαιρο.

Εάν η Δευτεροβάθμια Επιτροπή Εφέσεων αποφάσιζε τον υποβιβασμό του ΟΦΗ τότε θα προχωρούσε στην “αυτοκτονία” του ελληνικού ποδοσφαίρου.

Αλήθεια τι σχέση έχει η μεγάλη κατηγορία με ομάδες όπως ο Βόλος του Αχιλλέα Μπέου ή ακόμα και υποψήφιους για να ανέβουν όπως ο Απόλλωνας Λάρισας;

Έχουν καμία σχέση αυτοί οι σύλλογοι με ομάδες όπως ο ΟΦΗ ή ο Άρης που επέστρεψαν φέτος και έδωσαν άλλο χρώμα στο μονόχνοτο πρωτάθλημα μας;

Ο ΟΦΗ δεν ζήτησε χάρες, ούτε έτρεξε να φιλήσει κατουρημένες ποδιές για να δικαιωθεί. Δεν έτρεξε πίσω από υπουργεία, βουλευτές, “παραγραφεία” που διαφεντεύουν το ελληνικό ποδόσφαιρο.

Ο ΟΦΗ βγήκε μπροστά με ονοματεπώνυμα και ανθρώπους που έχουν ήδη κερδίσει από το ελληνικό ποδόσφαιρο. Και το ελληνικό ποδόσφαιρο δυστυχώς δεν έχει και πολλούς, τέτοιους ανθρώπους στην δούλεψη του.

Απλά και όμορφα.