Γκαρσία: Ούτε την μάνα μου

O Πάμπλο Γκαρσία τονίζει ότι όταν βρίσκεται μέσα στο γήπεδο δεν σέβεται όυτε την μάνα του όπως δήλωσε χαρακτηριστικά

O Ουρουγουάνος σε μια εκ’ βαθέων συνέντευξη στην εφημερίδα «Δικέφαλος του Βορρά» αποκαλύπτει τις άγνωστες πτυχές του εαυτού του. Οι δηλώσεις του θα συζητηθούν όχι μόνο στα ΠΑΟκτζήδικα στέκια, αλλά σε όλη την Ελλάδα. -Ο ΠΑΟΚ πέτυχε το στόχο του. Μπήκε στα πλέι-οφ και εξασφάλισε μία θέση στην Ευρώπη. Τι περιμένει πλέον από τη διαδικασία των πλέι-οφ; Μπορεί ο ΠΑΟΚ να διεκδικήσει τη θέση που οδηγεί στο Τσάμπιονς Λιγκ, με δεδομένο ότι δεν πέτυχε νίκη κόντρα στην ΑΕΚ και τον Παναθηναϊκό στην κανονική διάρκεια του Πρωταθλήματος; 

 

-«Δεν παίζει ρόλο το γεγονός ότι δεν κερδίσαμε την ΑΕΚ και τον Παναθηναϊκό στην κανονική διάρκεια του Πρωταθλήματος. Κάθε παιχνίδι είναι διαφορετικό. Το σίγουρο είναι ότι μπορούμε να χτυπήσουμε τη δεύτερη θέση, να βγούμε πρώτοι στα πλέι-οφ και να δώσουμε χαρά στον κόσμο μας».

-Έχοντας την εμπειρία ενός χρόνου στο ελληνικό Πρωτάθλημα, τι πιστεύεις ότι λείπει από τον ΠΑΟΚ για να κοντράρει τον Ολυμπιακό-τον μόνιμο Πρωταθλητή τα τελευταία χρόνια-και να κατακτήσει τον τίτλο;

-«Δεν είναι δική μου δουλειά να κρίνω τι λείπει από την ομάδα. Εγώ θα δώσω ό,τι μπορώ μέσα στο γήπεδο. Το τι παραπάνω χρειάζεται η ομάδα είναι δουλειά του προπονητικού τιμ και της διοίκησης, εγώ δεν είμαι σε θέση να πω τι πρέπει να προστεθεί στην ομάδα. Όσο για τον Ολυμπιακό, για να τον κοντράρουμε, χρειαζόμαστε ότι και κόντρα σε οποιοδήποτε άλλο αντίπαλο: αρχ…, να έχουμε πάθος και θέληση για τη νίκη». 

-Πώς φαντάζεσαι την επόμενη σεζόν;

-«Πρώτα απ’ όλα θέλω να έχει αίσιο τέλος με τα πλέι-οφ αυτή η σεζόν. Δεν μ΄ αρέσει να σκέφτομαι το μέλλον και να δίνω υποσχέσεις. Θέλω να ζω το τώρα, να ζω κάθε μέρα που περνάει. Από τη στιγμή που το τώρα είναι καλό, δεν βλέπω το λόγο γιατί να μην συνεχίσουμε έτσι. Με οδηγό τη σκληρή δουλειά μπορούμε να πάμε το ίδιο καλά και του χρόνου».  

-Ποιοι είναι κατά τη γνώμη σου οι τρεις MVP του ΠΑΟΚ τη φετινή περίοδο;

-«Κατά τη γνώμη μου MVP είναι όλοι οι παίκτες της ομάδας. Δεν μιλάμε για τένις ή πινγκ πονγκ. Εμείς παίζουμε ποδόσφαιρο, είμαστε ομάδα. Για να πάει ένας ποδοσφαιριστής καλά σε μία σεζόν πρέπει να τον βοηθάνε και οι συμπαίκτες του. Ακόμη κι αυτοί που είναι στον πάγκο παίζουν τον ρόλο τους».  

-Σε ποιο ποσοστό, σε σχέση με αυτό που μπορείς να προσφέρεις σε μία ομάδα, πιστεύεις ότι κυμάνθηκε φέτος η απόδοσή σου στον ΠΑΟΚ;    

-«Σίγουρα μπορούσα και μπορώ να δώσω και παραπάνω από αυτά που έδωσα. Πρέπει όμως να θυμίσω σε όλους ότι ήρθα εδώ χωρίς προετοιμασία».

-Γνωρίζεις για το σύνθημα που έχουν βγάλει για χάρη σου οι οπαδοί του ΠΑΟΚ (ΠΑΟΚ, θρησκεία, τρομοκρατία, τιμή και δόξα στον Πάμπλο τον Γκαρσία); Πώς αισθάνεσαι όταν το ακούς;

-«Το γνωρίζω και τους ευχαριστώ από τα βάθη της καρδιάς μου γι’ αυτό. Αισθάνομαι όμως ότι δεν χρειάζεται να το κάνουν. Το βέβαιο είναι ότι είναι τεράστια η αγάπη που εισπράττω από τον κόσμο του ΠΑΟΚ».

-Τι καινούριο, τι ξεχωριστό μπορεί να έχει προσφέρει ο ΠΑΟΚ σε έναν ποδοσφαιριστή, όπως εσύ, που έχει αγωνιστεί σε ομάδες όπως η Ρεάλ Μαδρίτης και η Μίλαν;

-«Η αγάπη που εισπράττω από όλο τον κόσμο, αυτό που ζω όταν μπαίνω στο γήπεδο, αυτό που βίωσα στην υποδοχή που μου έκανε ο κόσμος στο αεροδρόμιο θα είναι βαθιά μέσα στην καρδιά μου σε όλη μου τη ζωή. Είναι κάτι που δεν αισθάνθηκα ποτέ στο παρελθόν και είμαι ευγνώμων στον κόσμο του ΠΑΟΚ γι’ αυτό».  

-Ποιον παίκτη άλλης ομάδας θα ήθελες συμπαίκτη σου στον ΠΑΟΚ;

 

-«Θα σου ΄λεγα δύο. Τον Αλβάρο Ρεκόμπα και τον Φαμπιάν Εστογιανόφ, όχι μόνο γιατί είναι συμπατριώτες μου, αλλά και γιατί είναι παίκτες με καρδιά και πάθος. Δίνουν τα πάντα στο γήπεδο για την ομάδα τους. Τώρα που το σκέφτομαι και τον Ντιόγκο (γελάει)». 

-Μετά από χρόνια, αφού σταματήσεις το ποδόσφαιρο φαντάζεσαι τον εαυτό σου να έχει κάποια σχέση με τον ΠΑΟΚ;

-«Δεν ξέρω ακόμη τι θα κάνω στο μέλλον. Θα παίζω ποδόσφαιρο όσο αντέχω, αυτό είναι άλλωστε η ζωή μου. Πιστεύω ότι θα το κάνω για αρκετά χρόνια ακόμα. Μετά το σίγουρο είναι ότι θα πάω να ζήσω στην πατρίδα μου από την οποία λείπω τα τελευταία 15χρόνια». 

-Η άποψή σου για το ελληνικό Πρωτάθλημα; Που υστερεί σε σχέση με τα μεγάλα Πρωταθλήματα της Ευρώπης;

-«Πιστεύω ότι χρειάζεται καλύτερη οργάνωση. Για μένα είναι πολύ χαζό να τερματίζουμε δεύτεροι στο Πρωτάθλημα και να πρέπει να παίζουμε πλέι-οφ. Τι θα μας δώσουν τα πλέι-οφ; Το μόνο που προσφέρουν είναι κούραση στους παίκτες και τίποτα άλλο. Ποδόσφαιρο παίζουμε, όχι μπάσκετ». 

-Υπάρχει Έλληνας παίκτης που θα μπορούσε να αγωνιστεί σε ομάδα επιπέδου Μίλαν ή Ρεάλ Μαδρίτης;

-«Υπάρχουν πολλά ταλέντα στην Ελλάδα, όπως επίσης και παίκτες σε μεγάλη ηλικία που αν είχαν την ευκαιρία θα μπορούσαν να παίξουν σε κάποια μεγάλη ομάδα της Ευρώπης».

-Ποιος είναι ο αντίπαλος που σέβεσαι περισσότερο από οποιονδήποτε άλλο στην καριέρα σου;

-«Δεν σέβομαι κανέναν. Όταν μπαίνω στο γήπεδο δεν σέβομαι ούτε τη μάνα μου. Κανέναν… Εγώ αγωνίζομαι με στόχο να δίνω το 100% των δυνάμεών μου».  

-Πιστεύεις ότι έχει δημιουργηθεί από ορισμένους μία λάθος εικόνα για σένα μετά από όσα συνέβησαν στο Καραϊσκάκη, στο ματς του πρώτου γύρου;

-«Δεν είμαι παράδειγμα για να με χρησιμοποιεί κανένας. Είμαι πρότυπο μόνο για τα παιδιά μου. Στο ποδόσφαιρο γίνονται πράγματα που δεν αρέσουν ούτε στον κόσμο, ούτε στους ίδιους τους παίκτες, γίνονται όμως. Εδώ και 10 χρόνια κουβαλάω την ταμπέλα του σκληρού. Από την εποχή που αγωνιζόμουν στην Ισπανία ακόμα. Δεν με πειράζει. Λάθος εικόνα για μένα μπορεί να έχουν μόνο οι άνθρωποι του Ολυμπιακού, αυτό όμως δεν με νοιάζει».   

-Γιατί επέλεξες να κάνεις τατουάζ στο στήθος σου τη φράση “Επιτρέπεται να πέσεις, επιβάλλεται να σηκωθείς”; Από που την εμπνεύστηκες; 

-«Αυτό είναι το σύνθημα της ζωής μου. Το έμαθα από έναν γυμναστή που είχα σε μία ομάδα. Τον άκουγα να το λέει συνέχεια, μου έμεινε και το ακολουθώ ως στάση ζωής. Έτσι είμαι εγώ». 

-Αν δεν γινόσουν ποδοσφαιριστής ποια δουλειά θα ήθελες να κάνεις; Όταν σταματήσεις το ποδόσφαιρο με τι θέλεις να ασχοληθείς;

 

-«Έχω δουλέψει σε αρτοπωλείο, έχω εργαστεί ως εργάτης στον κάμπο και μου αρέσει αυτό ως ασχολία. Αν δεν έπαιζα ποδόσφαιρο κάτι τέτοιο θα έκανα».

-Προς τα έξω βγάζεις την εικόνα ενός σκληροτράχηλου ανθρώπου. Αλήθεια, πότε έχεις κλάψει για τελευταία φορά;

-«Έχω κλάψει αρκετές φορές, ειδικά όταν αγωνιζόμουν στην εθνική Ουρουγουάης. Στο ποδόσφαιρο, γενικά, είναι πολλές οι φορές που έκλαψα. Άλλωστε, όταν χάνω είμαι χάλια επί μία εβδομάδα. Όταν κλαίω όμως είμαι μόνος, δεν μ’ αρέσει να το δείχνω προς τα έξω».  

-Έχεις μετανιώσει για κάτι που έκανες στη ζωή σου;

-«Δεν μετάνιωσα καθόλου. Αυτοί που φοράνε παντελόνια δεν μετανιώνουν για τις πράξεις τους».

-Πώς σου φαίνεται η ζωή στην Ελλάδα; Πώς περνάς τις ώρες σου μακριά από το ποδόσφαιρο;

-«Η ζωή στην Ελλάδα είναι ωραία, αν και προσωπικά, καθημερινά περνάω τον περισσότερο χρόνο σπίτι με την οικογένειά μου. Μου αρέσει η Θεσσαλονίκη, ο τρόπος ζωής εδώ μου θυμίζει την πατρίδα μου την Ουρουγουάη». 

-Η άποψή σου για τους Έλληνες;

-«Έχω πολύ καλή άποψη για τους Έλληνες. Με όλη αυτή την αγάπη που μου δείχνουν από την πρώτη μέρα που ήρθα εδώ δεν θα μπορούσα να σκέφτομαι διαφορετικά γι΄ αυτούς»

-Ο καλύτερος φίλος σου στη Θεσσαλονίκη;

-«Λόγω γλώσσας κάνω παρά κυρίως με τον Μπισέρα, τον Κοντρέρας, τον Ρεγκέιρο- αν και είναι παίκτης του Άρη-με τον οποίο είμαστε φίλοι από 15 χρονών. Ακόμη με τον Δημήτρη τον Καγιόγλου, τον εκπρόσωπό μου στην Ελλάδα».

Περισσότερα Video

Ακολουθήστε το athletic.gr στο Google News και στο Facebook