Με τέτοια επίθεση μπορεί να φοβίσει οποιονδήποτε αντίπαλο

Έχουμε και λέμε: Στη Ρωσία με την ΤΣΣΚΑ 106 πόντους. Με την ΑΕΚ 97. Με τη Μιλάνο 87. Με το Λαύριο 105. Με την Μπάγερν 98. Με τη Ζαλγκίρις 96. Σε έξι ματς μέσα στον Ιανουάριο, τα πέντε απ’ αυτά (πλην Λαυρίου) υψηλής έντασης, ο Παναθηναϊκός έχει μέσο όρο 98,1 πόντους. Φλερτάρει με… 100αρα στον μέσο όρο του από τη μέρα που μπήκε το 2020.

Μια επιθετική μηχανή, με παίκτες που μπορούν να «σκοτώσουν» οποιονδήποτε αντίπαλο. Σαν να τους προκαλεί. Σαν να τους λέει «εγώ θα βάζω 100. Βάλτε 101 να με κερδίσετε». Όσο κι αν η άμυνα… πληγώνει τους «πράσινους» και τους κάνει να ζουν ορισμένα «θρίλερ», όπως το αποψινό με τη Ζαλγκίρις, εντούτοις η επιθετική πολυφωνία τους οδηγεί εκ του ασφαλούς πια στην πρώτη οχτάδα.

Εδραίωση στην έκτη θέση, με φανερές – και όχι κλεφτές – πια ματιές προς την τετράδα. Με την άνεση να κοιτάζει τι συμβαίνει πάνω και όχι πιο κάτω. Με την ελευθερία – όσο μπορεί να υπάρξει τέτοια σε μια τόσο απαιτητική Ευρωλίγκα – να δει ποιους κυνηγά και όχι ποιοι τον κυνηγούν. Και με ένα ακόμα εντός έδρας ματς να ακολουθεί, αυτό με τη Βιλερμπάν, που του επιτρέπει να διατηρήσει τον πήχη ψηλά.

Ο Πιτίνο από πέρσι ζητούσε παίκτες που να τη βάζουν εύκολα στο καλάθι. Από μέση και μακρινή απόσταση. Τους έχει. Βρίσκει, δειλά – δειλά, λύσεις και στην ρακέτα. Εκείνη την «πονεμένη» ιστορία του πολύ πρόσφατου παρελθόντος. Για δεύτερο σερί ματς ο Παπαγιάννης έκρυψε τα καλάθια. Ο Τόμας έβαλε κρίσιμα σουτ. Η καλοκουρδισμένη περιφερειακή γραμμή του Παναθηναϊκού έκανε και πάλι – παραπάνω από καλά – τη δουλειά της. Κι ας είχε τον Φριντέτ στο ένα τρίποντο (αλλά στους 11 πόντους).

Έπαιξε και για τον Φριντέτ ο Ράις, που όσο τα παιχνίδια περνούν, τόσο περισσότερο βγάζει την ηγετική προσωπικότητα που διαθέτει και τόσο περισσότερο πείθει πως αξίζει να γίνει μια προσπάθεια παραπάνω για να μεταπειστεί και να αλλάξει την απόφασή του για απόσυρση από το μπάσκετ το καλοκαίρι που έρχεται.

Πρέπει να διορθώσουν πολλά οι «πράσινοι» από εδώ και στο εξής αν θέλουν να μπουν στα πλέι οφ με ελπίδες να πάνε στο φάιναλ φορ της Γερμανίας. Να μειώσουν τα κενά τους διαστήματα. Να βελτιώσουν την άμυνά τους, κυρίως τον τρόπο με τον οποίο αφήνουν τον αντίπαλο να εκτελεί. Να «καθαρίζουν» περισσότερο το μυαλό τους στα τελευταία λεπτά – κυρίως όταν τα πράγματα δυσκολεύουν στα εντός έδρας ματς.

Αλλά οι δύο σερί νίκες τους δίνουν χρόνο. Να δουλέψουν, να βελτιώσουν, να αλλάξουν. Και να συνεχίσουν να κοιτάζουν ψηλά. Η Ευρωλίγκα είναι δύσκολη, αλλά ο Πιτίνο γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο είναι εδώ. Για τα δύσκολα.