Politica 89.8
Το γαλλικό ποδόσφαιρο μπορεί να αισθάνεται ευλογημένο όταν αντικρίζει την 13η Ιουλίου. Τέτοια μέρα, πριν από 90 χρόνια, η Εθνική Γαλλίας αντιμετωπίζει την αντίστοιχη του Μεξικού, στο πλαίσιο του πρώτου παιχνιδιού στην ιστορία του Παγκοσμίου Κυπέλλου. Από την μία, ο Ζιλ Ριμέ, που έδωσε μορφή στην ιδέα του και από την άλλη, ο Λισιέν Λοράν που σκόραρε το πρώτο γκολ της διοργάνωσης. Το Μουντιάλ μπορεί να είναι παγκόσμιο γεγονός αλλά η ίδρυση του, ανήκει δικαιωματικά στην Γαλλία.
Τα προβλήματα της Ουρουγουάης…
Το πρώτο Παγκόσμιο Κύπελλο της ιστορίας έλαβε χώρα, στην Ουρουγουάη, όπου θα έπαιρναν μέρος 13 ομάδες από Λατινική Αμερική, ΗΠΑ και Ευρώπη. Η διοργανώτρια, θεωρούταν ως το φαβορί για την κατάκτηση και το γεγονός ότι η διοργάνωση γινόταν στην χώρα της, δημιουργούσε ένα ακόμα μεγαλύτερο κίνητρο. Για αυτό τον λόγο, ο προπονητής Αλμπέρτο Σουπίτσι, αποφάσισε να κλείσει τους παίκτες του, στο προπονητικό κέντρο της ομάδας, λίγες μέρες πριν την έναρξη. Ωστόσο, ο βασικός τερματοφύλακας της «σελέστε» δεν υπάκουσε και έφυγε κρυφά, για να βρει την ερωμένη του. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα, την αποβολή του από τη αποστολή και την Ουρουγουάη να μένει χωρίς πορτιέρο, λίγο πριν την πρώτη σέντρα.
Ο κακός προγραμματισμός της ΦΙΦΑ
Τα θέματα δεν ήταν μόνο αγωνιστικά αλλά και εκτός των τεσσάρων γραμμών. Συγκεκριμένα, εκείνη την περίοδο, η ΦΙΦΑ δεν φημιζόταν για την οργάνωσή της και αυτό φάνηκε στο πρόγραμμα των αγώνων. Η Γαλλία αντιμετώπιζε στις 13 Ιουλίου το Μεξικό και δύο μέρες αργότερα την Αργεντινή. Την ίδια στιγμή, η Χιλή, που ήταν στον ίδιο όμιλο, θα έπαιζε τον πρώτο της αγώνα στις 16 του μήνα. Ταυτόχρονα, η κατασκευή του σταδίου «Σεντενάριο» είχε καθυστερήσει λόγω του καιρού, με αποτέλεσμα τα πρώτα παιχνίδια, να χρειαστεί να διεξαχθούν σε μικρότερα γήπεδα της περιοχής. Αν και το πλάνο έδειχνε, να γίνουν στο υπερσύγχρονο, για την εποχή, γήπεδο, οι ημιτελικοί και ο τελικός, εν τέλει το πρώτο ματς, ήταν το Χιλή-Γαλλία για τους ομίλους.
Μία αδιάφορη αντιμετώπιση (!)
Μπορεί στην εποχή μας, να βλέπουμε το Παγκόσμιο Κύπελλο ως κάτι τρομερό αλλά τότε, τα πράγματα ήταν τελείως διαφορετικά. Οι παίκτες και οι οπαδοί δεν αντιμετώπιζαν την διοργάνωση, όπως τώρα. Η στάση τους, ήταν κάτι παραπάνω από αδιάφορη και αυτό φάνηκε στο πρώτο παιχνίδι της ιστορίας του θεσμού. Ο πανηγυρισμός του πρώτου γκολ της διοργάνωσης, ήταν απλά μία χειραψία του σκόρερ, Λισιέν Λοράν και ενός συμπαίκτη του. Με τον ίδιο τρόπο συνοδεύτηκαν και τα υπόλοιπα τέσσερα γκολ της αναμέτρησης για το τελικό 4-1 υπέρ των «τρικολόρ». Ακόμα και στην Γαλλία, οι σκόρερ δεν έγιναν γνωστοί, παρά μόνο το σκορ του αγώνα, χωρίς ο κόσμος να δείχνει το απαραίτητο ενδιαφέρον.
Αν και δύο Γάλλοι είχαν την ιδέα των δύο μεγαλύτερων διοργανώσεων σε εθνικό επίπεδο, εν τέλει, καμία από τις δύο φορές, δεν πανηγύρισε η Γαλλία. Συγκεκριμένα, στο Μουντιάλ του 1930, σταμάτησε στους ομίλους και στο EURO του 1960, στα ημιτελικά. Ωστόσο, κανείς δεν μπορεί να διαγράψει τα χρώματά της από την πρώτη σελίδα του βιβλίου του Μουντιάλ.
