Politica 89.8
11 χρόνια μετά την σεζόν που φόρεσε τη φανέλα του Εργοτέλη, ο Λιθουανός Ντεϊβίντας Τσεσνάουσκις μίλησε στο athleticradio.gr σε μία αποκλειστική συνέντευξη, με αφορμή την επίσκεψή του στο Ηράκλειο μαζί με την οικογένειά του.
Ο Τσεσνάουσκις φόρεσε τα κιτρινόμαυρα μόλις για μία σεζόν, το 2009-10, όντας εκ των κορυφαίων ξένων ποδοσφαιριστών της ομάδας εκείνη τη σεζόν, αλλά και εν ενεργεία διεθνής με την Εθνική ομάδα της χώρας του. Μετά την επιτυχημένη παρουσία του στο Ηράκλειο πήρε μεταγραφή στον Άρη, ενώ πλέον έχει «κρεμάσει» τα παπούτσια του από το 2018 και πλέον εργάζεται σε πόστα εκτός… αγωνιστικού χώρου.
Συναντήσαμε τον Ντεϊβίντας Τσεσνάουσκις στο Μαρτινέγκο, το οποίο επισκέπτεται τις τελευταίες μέρες με την οικογένειά του, καθώς τα παιδιά του λαμβάνουν μέρος στις προπονήσεις των παιδικών ομάδων του Εργοτέλη κατά τη διάρκεια της παραμονής τους στην Κρήτη.
Στη συζήτηση που είχαμε μας μίλησε για την περίοδο που ήταν κάτοικος Ηρακλείου, την επιλογή του να πάρει μεταγραφή στον Άρη, αλλά και για το… παιδί του Εργοτέλη, τον Βαλάντη Κοζορώνη, ο οποίος πλέον αγωνίζεται στην Λιθουανία με τον Τσεσνάουσκις να παίζει σημαντικό ρόλο στη μεταγραφή. Ο παλαίμαχος διεθνής Λιθουανός δεν παράλειψε να αναφερθεί και στην σχέση του με τον εμβληματικό ηγέτη του Εργοτέλη, τον Απόστολο Παπουτσάκη, που «έφυγε» από τη ζωή το 2012…
-Ντεϊβίντας ήρθες σε ένα γνώριμο περιβάλλον και η επίσκεψή σου μετά από τόσα χρόνια δείχνει ότι υπάρχει μεγάλο δέσιμο με τον Εργοτέλη. Στον Εργοτέλη έπαιξες μόνο για μία σεζόν, όμως μέσω των social media δείχνεις την αγάπη σου προς τους ανθρώπους της ομάδας.
«Ήταν μεγάλη ευχαρίστηση να παίζεις για τον Εργοτέλη. Εδώ έμεινα μόνο ένα χρόνο, αλλά αισθάνομαι σαν το σπίτι μου, σαν να είναι οικογένειά μου. Όλοι οι παίκτες με τους οποίους έπαιξα και όλοι οι οπαδοί ήταν τόσο καλοί. Ήμουν πολύ χαρούμενος εκείνη την περίοδο».
– Τι θυμάσαι από εκείνη την χρονιά στον Εργοτέλη; Τι έχεις κρατήσει μετά από τόσα χρόνια;
«Εκείνη η χρονιά ήταν πολύ καλή. Πολύ καλή για εμένα σαν παίκτη, καθώς μετά την Σκωτία και όταν ήρθα εδώ ήταν αρκετά δύσκολο να προσαρμοστώ. Ήταν διαφορετικό ποδόσφαιρο, διαφορετικό πρωτάθλημα, εκείνη τη χρονιά τα έδωσα όλα και έπαιξα πολλά λεπτά. Είχα καλές επιδόσεις και στη συνέχεια είχα την ευκαιρία να παίξω στον Άρη. Εκείνη η ομάδα που είναι επίσης ένα πολύ μεγάλο club στην Ελλάδα και όταν είχα την ευκαιρία να αγωνιστώ εκεί, το έκανα. Σε κάθε περίπτωση όμως είμαι ευγνώμων στον Εργοτέλη, καθώς μου έδωσε την ευκαιρία να παίξω».
– Ποια θεωρείς πως είναι η καλύτερή σου στιγμή με την φανέλα του Εργοτέλη;
«Οι καλύτερες στιγμές ήταν όπως πάντα αυτές που έζησα με τους οπαδούς και την “οικογένεια” του Εργοτέλη, τους συμπαίκτες μου. Τότε έπαιζα μαζί με τον Βερπακόφσκις και άλλα παιδιά από την Ελλάδα που γνώρισα και μου έμαθαν λίγα Ελληνικά. Δεν μπορώ να πω πως ξεχωρίζω μόνο μία στιγμή ή έναν αγώνα, ήμουν χαρούμενος σε όλη τη διάρκεια της σεζόν».
– Μετά από μια χρονιά στον Εργοτέλη, έφυγες για τον Άρη. Μετάνιωσες που έφυγες από το Ηράκλειο; Αν γυρνούσες ξανά τον χρόνο πίσω θα έπαιρνες την ίδια απόφαση;
«Δύσκολο να το πω αυτό, γιατί τότε είχα να πάρω μία απόφαση. Είχα την ευκαιρία να πάω στον Άρη, στην αρχή υπήρχαν συζητήσεις και ήξερα την ομάδα, καθώς είχα παίξει εναντίον της με τον Εργοτέλη. Όταν έγιναν οι επαφές με τον Άρη ήμουν πολύ θετικός, ενδιαφερόμουν να πάω γιατί μου άρεσε το Ισπανικό ποδόσφαιρο. Εκείνη την περίοδο είχαν πολλούς Ισπανούς ποδοσφαιριστές, και ο Έκτορ Ραούλ Κούπερ ήταν ένας μεγάλος προπονητής, με μεγάλο όνομα. Τότε η ερώτηση που έκανα ήταν “με θέλει η ομάδα ή με θέλει ο προπονητής;”. Το να σε θέλει ο προπονητής είναι κάτι το πολύ σημαντικό, γιατί ξέρεις ότι θα έχεις την ευκαιρία να παίξεις».
– Κράτησες επαφή με ανθρώπους της ομάδας;
«Ναι κράτησα επαφές, μιλούσα με κάποιους παίκτες αφού έφυγα από τον Εργοτέλη. Αυτός που μου λείπει όμως περισσότερο και ήταν μεγάλη μου χαρά που τον γνώρισα είναι ο Απόστολος Παπουτσάκης. Ήταν ένας εμβληματικός άνθρωπος στην Κρήτη, έδωσε πολλά για τον Εργοτέλη και είμαι πολύ χαρούμενος που είχα την ευκαιρία να τον γνωρίσω».
– Με ποιους παίκτες από εκείνη την ομάδα του Εργοτέλη είχες τις καλύτερες σχέσεις;
«Τότε είχα πολύ καλές σχέσεις με τον Σέρχιο Λεάλ, τον Βερπακόφσκις, τον Μπέτο και τον Ντιέγκο Ρομάνο».
– Ένα σχόλιο για τις δυνατότητες που είχε ο Εργοτέλης εκείνη τη σεζόν;
«Είχαμε όντως μία πολύ καλή ομάδα, παίξαμε πολύ καλό ποδόσφαιρο εκείνη τη σεζόν. Σε μερικά παιχνίδια χάσαμε κάποιους βαθμούς που θα μπορούσαμε να έχουμε πάρει και θα τερματίζαμε ψηλότερα. Πιστεύω πως εάν είχαμε δύο – τρεις παίκτες ακόμα σε συγκεκριμένες θέσεις, θα μπορούσαμε να έχουμε τερματίσει ακόμα ψηλότερα, αλλά νομίζω πως είναι φυσικό σε τέτοιου είδους ομάδες να συμβαίνει αυτό».
– Όταν αποσύρθηκες από το ποδόσφαιρο, βρέθηκες ξανά στο ποδόσφαιρο από μία άλλη θέση, αυτή του αθλητικού διευθυντή, πως ήταν αυτή η εμπειρία;
«Ουσιαστικά αυτό που ξέρω να κάνω καλύτερα είναι να παίζω ποδόσφαιρο. Αφού σταμάτησα το ποδόσφαιρο, το μόνο εύκολο ήταν να συνεχίσω να ασχολούμαι με αυτό, από τη θέση του αθλητικού διευθυντή. Είχα την ευκαιρία να δουλέψω στην Ζαλγκίρις Βίλνιους, μία από τις καλύτερες ομάδες στη Λιθουανία και ο στόχος μου ήταν να πάρω το πρωτάθλημα.
Σταμάτησα το ποδόσφαιρο, ξεκίνησα αυτή τη δουλειά και στην αρχή δεν είχα αρκετή εμπειρία. Στόχος μας ήταν να κατακτήσουμε το πρωτάθλημα, αλλά βγήκαμε δεύτεροι, όπως και τρία χρόνια πριν στη σειρά. Αυτό που είχα να κάνω είναι να δημιουργήσω ουσιαστικά μία νέα ομάδα από την αρχή, καθώς είχα μόνο 6 παίκτες που είχαν συμβόλαιο και ήταν πολύ δύσκολο να “χτυπήσω” τη Σούντουβα, που ήταν τότε πρωταθλήτρια. Φτιάξαμε μία καλή ομάδα, τερματίσαμε στη δεύτερη θέση και ήταν μία πολύ καλή εμπειρία για εμένα».
– Πλέον εργάζεσαι ως ατζέντης, ποια είναι η μέχρι στιγμής εμπειρία σου από αυτό το πόστο;
«Μετά τη Ζαλγκίρις άρχισα να δουλεύω ως ατζέντης ποδοσφαιριστών. Κάτι που με βοήθησε ήταν οι σχέσεις που είχα στη Σκωτία, τη Ρωσία, ξέρω Ρωσικά και αυτό “μέτρησε”. Όταν μιλάω σε κάποιον στη Ρωσία με ξέρει σαν παίκτη και εκτός αυτού, μπορώ να έχω επαφές με παίκτες στη Σκωτία, στην Ελλάδα, που έχω αγωνιστεί και ως παίκτης και είναι πολύ εύκολο να επικοινωνήσεις σαν μάνατζερ».
– Ένα σχόλιο για τον Κοζορώνη που αγωνίζεται στη Λιθουανία με την Πανεβέζις και ξεκίνησε από τον Εργοτέλη;
«Ο Κοζορώνης ήταν στους νεαρούς όταν εγώ ήμουν στον Εργοτέλη και όταν τον τσέκαρα μετά από λίγα χρόνια ήμουν πολύ χαρούμενος να τον φέρω στη Λιθουανία. Ήταν ουσιαστικά η δουλειά μου να τον φέρω στην Πανεβέζις, με την οποία έχω πολύ καλές σχέσεις σαν ατζέντης».
– Το 2019 έφυγε από το πρωτάθλημα της Λιθουανίας ο Φιγκεϊρέντο για τον ΟΦΗ, έναν χρόνο μετά πήρε μεταγραφή για το Ντουμπάι. Αποτελεί ένα παράδειγμα για παίκτες από το πρωτάθλημα της Λιθουανίας η πορεία του;
«Νομίζω πως ήταν μία πολύ καλή ευκαιρία για τον ΟΦΗ, που τον πούλησαν και κατάφεραν να βγάλουν αρκετά χρήματα από τη μεταγραφή. Για την Κάουνο Ζάλγκιρις ήταν επίσης μία καλή ευκαιρία, πριν φύγει για τον ΟΦΗ. Γενικότερα όμως, νομίζω ότι το δικό μας πρωτάθλημα μπορεί να χαρακτηριστεί ως “scouting league”, δηλαδή ως ένα πολύ καλό πρωτάθλημα να εξελιχθούν νεαροί ποδοσφαιριστές και να τους δουν μεγάλες ομάδες. Αυτό συμβαίνει επειδή δεν είμαστε ένα πολύ δυνατό πρωτάθλημα και οι νέοι παίκτες έχουν την ευκαιρία να εξελιχθούν, να δείξουν τι μπορούν να κάνουν και να μεταπηδήσουν σε καλύτερες λίγκες.
Ο Φιγκειρέντο είναι ένα παράδειγμα, αλλά υπάρχουν κι άλλες περιπτώσεις. Για παράδειγμα, ο Τέρεμ Μόφι, αγωνιζόταν στην Ριτεριάι, μία μικρή ομάδα στη Λιθουανία πριν δύο χρόνια, και μέσα σε μία σεζόν σκόραρε 15 γκολ αν θυμάμαι καλά. Την επόμενη σεζόν πωλήθηκε για 150 χιλιάδες ευρώ σε μία ομάδα στο Βέλγιο (Κορτράικ) και μετά από λίγους μήνες στη χώρα πουλήθηκε για 8 εκατομμύρια στη Λοριάν στη Γαλλία. Συνεπώς μπορούμε να δούμε πως μέσα σε δύο χρόνια πήγε από τη Νιγηρία στο πρωτάθλημα της Λιοθυανίας και μετά στο Βέλγιο για να βρεθεί σε υψηλό επίπεδο στη Γαλλία. Ο Τέρεμ Μόφι συνεχίζει και σκοράρει και τώρα που βρίσκεται στη Γαλλία και πολλές μεγάλες ομάδες ενδιαφέρονται να τον αποκτήσουν».
– Τα παιδιά σου ενδιαφέρονται να ασχοληθούν επαγγελματικά με το ποδόσφαιρο;
«Ναι ναι, έχω δύο γιους, ο ένας θα γίνει σε λίγο 13 και ο άλλος είναι 10 ετών. Από πέντε ετών πηγαίνουν σε ακαδημία ποδοσφαίρου και τους ενδιαφέρει πολύ το ποδόσφαιρο. Ξέρουν πολλούς παίκτες από όλο τον κόσμο, την Μάντσεστερ Σίτι, τη Λίβερπουλ, και γενικά τους αρέσει να παρακολουθούν κιόλας, βλέπουν Champions League, Europa League και άλλες διοργανώσεις».
