Politica 89.8
Μια νίκη δίνει παντού και πάντα τρείς βαθμούς. Ενίοτε όμως προσφέρει και πολλά περισσότερα όπως αυτή που πέτυχε ο ΟΦΗ στο Αγρίνιο. Οι βαθμοί ήταν το βασικό ζητούμενο γιατί ο ΟΦΗ ήθελε μια βαθιά βαθμολογική ανάσα και την πήρε με…θόρυβο. Δεν άλλαξε θέση, παρέμεινε στην 11η θέση αλλά στο +7 πλέον από τον Ιωνικό και στο +5 από την Λαμία μπορεί και ξυπνάει το πρωί με περισσότερη ηρεμία…
Νομοτελειακά, κάποια στιγμή η νίκη θα ερχόταν. Από την διακοπή και μετά ο ΟΦΗ είχε παρουσιάσει μια διαφορετική version, πιο καλή στο μάτι αλλά του έλειπε το βασικό συστατικό του ποδοσφαίρου: το γκολ. Έχασε πέντε βαθμούς κόντρα σε Ατρόμητο και Βόλο όντας ανώτερος και πάλεψε σαν ταύρος με 10 παίκτες τον Παναθηναικό για 100΄ χάνοντας το διπλό στο τέλος των καθυστερήσεων. Στο ποδόσφαιρο όμως, όπως και στην ζωή όλα είναι δανεικά και ήταν θέμα χρόνου ο ΟΦΗ να κερδίσει κάποια στιγμή ότι είχε χάσει σε αυτά τα ματς.
Η απάντηση από την κρητική ομάδα ήρθε στο Αγρίνιο και ήταν εκκωφαντική: με κυριαρχικό ποδόσφαιρο, αυτό που αρέσει στον κόουτς Νταμπράουσκας, έκανε το παιχνίδι του απέναντι στον Παναιτωλικό και τον υπερόπτη προπονητή του και έφτασε σε μια νίκη που κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει. Στέλνοντας με τη νίκη του και κυρίως την εικόνα του ένα σαφές και δυνατό μήνυμα σε όσους ανησυχούσαν… ότι «ο ΟΦΗ που χειροκροτούσαν όλοι δεν υπάρχει πια».
Όχι μόνο υπάρχει και είναι εδώ αλλά θα συνεχίσει να κάνει δύσκολη τη ζωή σε όσους ενοχλούνται από την παρουσία του.
Οι τρείς βαθμοί είναι το μεγάλο κέρδος από το επιβλητικό 4-0 αλλά υπάρχουν και μεγαλύτερα από το αυτό το διπλό στο Αγρίνιο. Τα σημαντικότερα:
*Αυτοπεποίθηση: Η αγωνιστική άνοδος ήταν εμφανής αλλά χρειαζόταν ένα αποτέλεσμα για να κερδίσει σε ψυχολογία και αυτοπεποίθηση. Κακά τα ψέματα στο σημείο που έχει φτάσει το πρωτάθλημα, καλές οι εμφανίσεις αλλά ακόμα καλύτερες οι νίκες και ο ΟΦΗ μέχρι πρότινος μετρούσε μόλις δυο στο πρωτάθλημα. Η τεσσάρα επί του Παναιτωλικού ήταν η ώθηση που χρειαζόταν ο ΟΦΗ για να συνεχίσει με μεγαλύτερη αισιοδοξία τον ανηφορικό δρόμο προς την επίτευξη του στόχου του.
*Ντίκο: Ο επιθετικός από το Μάλι είχε δεχθεί σκληρή κριτική(και δικαίως) μέχρι τώρα για τις επιδόσεις του. Η αλήθεια είναι ότι για επιθετικό οι αριθμοί του δεν τον κολακεύουν. Με 29 τελικές στο πρωτάθλημα σε 15 αγώνες ήταν μέχρι το ματς αυτό «άκαπνος» αλλά, από την άλλη ήταν εμφανές πως από την παρουσία του στα τελευταία ματς έλειπε μόνο ο γκολ. Με τα δυο που πέτυχε κόντρα στον Παναιτωλικό πήρε ρεβάνς πρώτα από τον ίδιο του τον εαυτό και μετά από τους επικριτές του. Ίσως αυτά να τον βοηθήσουν ψυχολογικά, να τον απελευθερώσουν, παρότι, επιμένω, ότι δεν είναι φορ, ασχέτως αν μέσα στο γήπεδο προσπαθεί να τα κάνει όλα.
*Τσιλιανίδης: Δεν ξέρω γιατί αλλά από όλο το παιχνίδι προσωπικά κρατάω την τελευταία εικόνα. Τον Τσιλιανίδη να σκοράρει, και τους συμπαίκτες του να τρέχουν όλοι, πάνω του, μέχρι και ο Μανδάς, για να τον αγκαλιάσουν. Τι σημαίνουν όλα αυτά; Λύτρωση για τον ίδιο και σεβασμός αλλά και αναγνώριση, για ένα παιδί που έχει περάσει τα πάνδεινα αλλά είναι μαχητής και η ζωή θα του τα δώσει πίσω. Σε μια τέτοια τούρτα νίκης, δεν θα μπορούσε κανείς άλλος να βάλει το κερασάκι…
*Νταμπράουσκας: Από την πρώτη μέρα που ήρθε φάνηκε η διαφορετική κουλτούρα του πάνω στο ποδόσφαιρο. Χρειαζόταν χρόνο, τον βρήκε στην διακοπή, βρήκε και περισσότερες λύσεις από τις επιστροφές(Νέιρα, Τοράλ, Τσιλιανίδης κ.α), δούλεψε σκληρά και τώρα αρχίζει να δρέπει τους καρπούς. Αν του πάρουν και τους παίκτες που θέλει, έστω και αργά, μπορεί να βάλει τις βάσεις για μια καλύτερη σεζόν από του χρόνου, σώζοντας πρώτα την τωρινή που ξεκίνησε στραβά. Όσο για εκείνους που έβγαλαν νύχια να τον κατασπαράξουν, και ανάμεσα τους και κάποιοι από το συνάφι μας, τόσα ξέρουν τόσα λένε…
Υ.Γ: Δεν κουράστηκαν κάποιοι να διαδίδουν ότι «φεύγει ο Μπούσης», «Πουλάει ο Μπούσης», «πάει στην ΑΕΚ ο Μπούσης», «δεν βάζει λεφτά ο Μπούσης»; Ή ακόμα χειρότερα εκείνοι που ζητούν επιτακτικά «να φύγει ο Μπούσης» γιατί λέει δεν κάνει μεταγραφές. Λες και είναι εκείνος που ασχολείται αν ο ΟΦΗ θα πάρει τον Καστάνιος, ή τον Καμάου, ή τον Μπιφουμά. Ας κάνουμε κι εμείς λίγο την αυτοκριτική μας, γιατί με την εικόνα του άδειου Γεντί Κουλέ όχι μόνο ο Μπούσης αλλά ουδείς σοβαρός επιχειρηματίας δεν θα είχε διάθεση να ασχοληθεί. Εκτός κι αν ο ΟΦΗ πρέπει να παίζει στην Β΄ ή στην Γ΄ Εθνική για να γεμίζουν τα Καμίνια…
