Politica 89.8
Οι άνθρωποι του αθλητισμού έχουν μια σπάνια ιδιότητα. Η θέση τους είναι τέτοια που μπορούν να κινητοποιήσουν χιλιάδες κόσμο για να ευαισθητοποιηθούν σε κοινωνικά ζητήματα. Διάβασα την επιστολή του Ντέιβιντ Μπλατ που δημόσια αποκάλυψε το πρόβλημα υγείας που αντιμετωπίζει αλλά κυρίως διάβασα με θαυμασμό τον τρόπο με τον οποίο ενημέρωσε όλο τον κόσμο τόσο για το «ποια» ειναο η ασθένεια, όσο και για το πως πρέπει να αντιμετωπίσεις αυτό το «θεριό» που λέγεται σκλήρυνση κατά πλάκας.
Εδώ και 13 χρόνια έχω μάθει προσωπικά να ζω με την σκλήρυνση κατά πλάκας. Την ζω στην καθημερινότητα μου, κάθε μέρα, κάθε λεπτό της ώρας που περνάει. Βλέπετε τα πρώτα σημάδια έκαναν την εμφάνιση τους όταν η σύζυγος μου σε ηλικία 18 χρόνων ένιωσε την πρώτη αστάθεια και τα πρώτα μουδιάσματα στα χέρια και τα πόδια. Η πρώτη διάγνωση μας πανικόβαλε, μας έμαθε να ζούμε και να αντλούμε πληροφορίες για το τι είναι αυτό το αυτοάνοσο νόσημα που προσβάλει το νευρικό σύστημα του ανθρώπου.
Ο Μπλατ σε μια απίστευτα, συναισθηματική, δήλωση περιγράφει με τόσο απλό τρόπο το τι είναι η σκλήρυνση κατά πλάκας. Πως αντιμετωπίζεται, τι συμπτώματα έχει – τα οποία βέβαια διαφέρουν από οργανισμό σε οργανισμό – αλλά κυρίως δίνει μαθήματα ζωής για το γεγονός ότι πρέπει να αντιμετωπιστεί από όλους μας. Σαν μια πάθηση που έχει τρόπους αντιμετώπισης, η άμυνα μας διαθέτει τους κατάλληλους τρόπους για να την αντιμετωπίσει και που βέβαια δεν είναι πλέον σοκ να λες ότι «πάσχεις από σκλήρυνση κατά πλάκας».
Είναι ασθένεια που καταπολεμείται και κυρίως φτάνει να έχεις θετική διάθεση για να την αντιμετωπίζεις.
Αυτό που κατάφερε ο Ντέβιντ Μπλατ, μέσα σε λίγες μόλις ώρες, ήταν να ενημερώσει – με τον πιο απλό τρόπο – ποια είναι η σκλήρυνση κατά πλάκας. Να γραφτούν χιλιάδες σχόλια στα social media, να υπάρχουν αμέτρητοι διάλογοι στο Twitter για μια πάθηση που δεν πρέπει να «δαιμονοποιείται» όπως συνέβαινε μακρυά από τα φώτα της δημοσιότητας.
Θέλω να πω σε όλους όσους διαβάζετε σήμερα όλα όσα έχουν ακολουθήσει την δήλωση – ευλογία του Μπλατ πως η πόρτα της σκλήρυνσης μπορεί να χτυπήσει, έτσι απροειδοποίητα, τον καθέναν από εμάς. Όμως να μην φοβάται κανένας μας.
Είπα παραπάνω. Την ζω καθημερινά εδώ και 13 χρόνια. Η σύζυγος μου την αντιμετωπίζει με θάρρος, έγινε μητέρα ενός μικρού παιδιού – όταν ακόμα και μέχρι πριν μια 10ετια υπήρχε η αίσθηση πως «μια γυναίκα που πάσχει από σκλήρυνση δεν μπορεί να γίνει μητέρα».
Φανταστείτε πόσο πίσω ήταν η κοινωνία μας σε θέματα ενημέρωσης.
Αυτό που έκανε την Δευτέρα ο Μπλατ δεν θα μπορούσε να το κάνει ο καλύτερος γιατρός του κόσμου. Εγώ προσωπικά είμαι υποχρεωμένος να του πω ένα μεγάλο ευχαριστώ γιατί απέδειξε πως λύση στο πρόβλημα του καθενός είναι η ενημέρωση και η ευαισθητοποίηση όλων μας.
