Politica 89.8
Από κοντά τους είδα ίσα – ίσα για ένα δίωρο. Ούτε λεπτό παραπάνω. Ήταν ο Μάιος του 2014 όταν ο ΟΦΗ αγωνιζόταν με τον Φιλαθλητικό, σε μια από τις τελευταίες αγωνιστικές του πρωταθλήματος της Α2. ΟΦΗ και Φιλαθλητικός ήθελαν τη νίκη, ο μεν ΟΦΗ για να μην μπλέξει σε περιπέτειες, ο δε Φιλαθλητικός για να διατηρήσει ζωντανό το όνειρο της παραμονής (κάτι που τελικά δεν το πέτυχε). Ο κόουτς του Φιλαθλητικού, σε μια προσπάθεια να εμπνεύσει τους παίκτες του, είχε φέρει μαζί στο Ηράκλειο και τα αδέρφια Αντεντοκούνμπο – ως γνωστόν πρώην παίκτες του σωματείου, και έτσι όλος ο κόσμος τους είδε από κοντά.
Προσέξτε: Ο Γιάννης Αντεντοκούνμπο παίρνει εκ. ευρώ κάθε χρόνο και όμως ήρθε με το καράβι στο Ηράκλειο, με το καράβι γύρισε. Έχει και συνέχεια…
Θυμάμαι ότι μπαίνοντας στο γήπεδο, έβλεπα 20 πιτσιρίκια να στέκονται στην πόρτα και να κοιτάζουν τον πάγκο του Φιλαθλητικού. “Καλά τόσο ενδιαφέρον δείχνουν” είπα από μέσα μου και ρώτα ένα από αυτά “τι βλέπετε ρε παιδιά;” “Είναι εδώ ο Αντεντοκούνμπο, φοβερό ε;”
Πηγαίνω κατευθείαν στα δημοσιογραφικά και το παιχνίδι ξεκινάει. Ο ΟΦΗ παίρνει το προβάδισμα από την αρχή και στον πάγκο του Φιλαθλητικού οι Αντεντοκούνμπο δεν σταματούν λεπτό να σηκώνονται και να πανηγυρίζουν κάθε καλάθι που πετυχαίνει η ομάδα τους. Στα τάιμ – άουτ εμψυχώνουν τους πρώην συμπαίκτες τους, τους δίνουν οδηγίες. Ζουν το ματς σαν να παίζουν εκείνοι και δεν δείχνουν ότι ήρθαν για αγγαρεία.
Το παιχνίδι έχει τελειώσει, ο Φιλαθλητικός έχει χάσει και βρίσκεται ένα βήμα πριν τον υποβιβασμό, όπως έγινε μετέπειτα. Πλησιάζω τον Γιάννη Αντεντοκούνμπο και του λέω “μπορείτε να έρθετε να μας κάνετε μια δήλωση με τον Θανάση;” Με κοιτάζει, λέω θα φάω χυλόπιτα, και μου απαντάει “το ρωτάς; εννοείται”.
Λίγα δευτερόλεπτα αργότερα έχουν έρθει στην συνέντευξη τύπου, μιλούν για 6-7 λεπτά και απαντούν σε όλες τις ερωτήσεις. Ούτε γκρίνια δείχνουν τα πρόσωπα τους, ούτε σνομπισμό – τίποτα απολύτως. Απαντούν, περιμένουν υπομονετικά και στο τέλος φωτογραφίζονται με όλους τους δημοσιογράφους που ήταν στο γήπεδο.
Πάρτε τώρα το σκηνικό στο μυαλό σας και βάλτε στην θέση των Αντεντοκούνμπο, κάποιον από τους Έλληνες αστέρες που αντιμετωπίζουν τους πάντες και τα πάντα με έναν απέραντο σνομπισμό σάμπως είναι οι Μέσι και Ρονάλντο.
Μια οικογένεια που μεγάλωσε στην φτώχεια, που οι γονείς έβγαιναν στους δρόμους για να βρουν μερικά ευρώ ώστε να ζήσουν τα παιδιά τους, και που από μικροί όλοι τους έμαθαν τον σεβασμό και την ταπεινότητα – στοιχεία απόλυτα για να προχωρήσουν στην ζωή τους.
Τα χθεσινά κατορθώματα του Αντεντοκούνμπο, αποτελούν συνέχεια σε μια πορεία που ενδεχομένως να τον κάνουν να ξεπεράσει τον αξεπέραστο Νίκο Γκάλη.
Ουρανός και ταβάνι για αυτό το παιδί δεν υπάρχει.
Αλλά, σας είπα 30 λεπτά μαζί τους είναι ικανά για να σε κάνουν να δεις την ζωή με μια άλλη ματιά και να αντιληφθείς εντελώς διαφορετικά την καθημερινότητα σου…
