Politica 89.8
Διάβαζα τις προηγούμενες ημέρες όλη την ονοματολογία που συνδυάστηκε με τον Εργοτέλη: Βέλιτς, Γρηγορίου, Κωστένογλου, Ελευθερόπουλος. Και στο τέλος Πετράκης που έμελλε να είναι και εκείνος που ανέλαβε το «τιμόνι» του Εργοτέλη.
Όσο διάβαζα τα παραπάνω ονόματα – πλην του Πετράκη – απορούσα το τι παραπάνω έχουν κάνει στην καριέρα τους από τον πρώην τεχνικό του ΟΦΗ. Ο Βέλιτς; Από μάνατζερ, έγινε προπονητής 7 αγωνιστικών. Ο Γρηγορίου έχει κάνει μια αξιόλογη καριέρα στην Β’ Εθνική, για τον Κωστένογλου τι να πούμε και ο «Ελέ» είναι νέος, φιλόδοξος – πλην άπειρος και εν μέρει… μισό – αποτυχημένος αφού απολύθηκε στα μέσα της χρονιάς.
Από την άλλη πλευρά, ο Γιάννης Πετράκης στην πρώτη του παρουσία σε πάγκο ομάδας Σούπερ Λιγκ κατάφερε να φέρει τον στόχο που είχε θέσει εις πέρας. Χωρίς μεταγραφές τον Γενάρη, με μια ομάδα, σχεδόν άπειρη, κατάφερε να εξασφαλίσει την παραμονή του ΟΦΗ στην Σούπερ Λιγκ. Και όπως έχω γράψει ξανά και ξανά, εγώ προσωπικά θεωρώ πετυχημένη την παρουσία του στον πάγκο του ΟΦΗ.
Πλέον, ο Γιάννης Πετράκης θα δουλέψει στον Εργοτέλη με νορμάλ συνθήκες και αυτό του δίνει ένα επιπλέον πλεονέκτημα εν όψει της επόμενης σαιζόν. Συν τοις άλλοις, πιστεύω ότι πήγε σε μια ομάδα που ταιριάζει απόλυτα με την δική του φιλοσοφία. Δηλαδή: Αρκετοί νεαροί παίκτες, καλές ακαδημίες – άρα και προοπτικές παρουσίας ταλαντούχων ποδοσφαιριστών. Και παράλληλα, δίχως να έχει το άγχος των «πρέπει» και των «γιατί» που έχει μια μεγάλη ομάδα όπως ο ΟΦΗ. Γιατί, όπως και να το κάνουμε, είναι διαφορετικό να δουλεύεις σε μια μεγάλη ομάδα με πίεση που την αισθάνεσαι κάθε λεπτό που περνάει.
Η επιλογή του Εργοτέλη στο πρόσωπο του Γιάννη Πετράκη ήταν εκείνη που έπρεπε να γίνει. Ένας προπονητής που γνωρίζει άριστα το υλικό της ομάδας, έχει γνώση και πείρα για το τι συμβαίνει στο Μαρτινένγκο ενώ και ο ίδιος ξεκινάει από άλλη βάση μετά την μικρή εμπειρία που αποκόμισε από την Σούπερ Λιγκ.
Παράλληλα, ο Εργοτέλης του δίνει την δυνατότητα να προετοιμάσει την ομάδα της επόμενης περιόδου με εντελώς διαφορετική ματιά. Δηλαδή, έχει όλο τον χρόνο να προετοιμάσει τον μεταγραφικό σχεδιασμό για τη νέα χρονιά ενώ από εκεί και πέρα θα αποφασίσει εκείνος για το ρόστερ της επόμενης περιόδου.
Το ότι πηγαίνει σε μια ομάδα από το καλοκαίρι και μάλιστα σχετικά νωρίς, αυτό είναι ένα έξτρα πλεονέκτημα. Ενώ η παρουσία του Σταύρου Λαμπράκη, ενός από τους ελάχιστους Έλληνες ποδοσφαιράνθρωπους που μπορούν να παίξουν τον ρόλο του κανονικού τιμ μάνατζερ, εγγυάται την ομαλή συνεργασία στο ποδοσφαιρικό τμήμα.
Οι λεπτομέρειες κάνουν την διαφορά και ο Γιάννης Πετράκης θα χρειαστεί πολλές από αυτές που θα δουλέψουν στην εντέλεια…
