Politica 89.8
Νομίζουμε ότι έτσι λύθηκαν τα χέρια και της επιτροπής διαιτησίας! Πρόσωπο…κοινά αποδεκτό και από τους δυο διεκδικητές τίτλου και ανόδου φέτος.
Δε χρειάζονται περαιτέρω αναλύσεις. Πάμε παρακάτω τώρα. Όπως μάθαμε, μετά τον περιβόητο διάλογο μεταξύ προέδρου Ενώσεως και ΣΔΠΗ, καλέστηκε από τα όργανα της Επιτροπής, σε απολογία ο Βασίλης Κοκκινάκης.
Ο οποίος αφού έστειλε το σχετικό υπόμνημα, χωρίς να παρουσιασθεί ποτέ να απολογηθεί, τιμωρήθηκε με δυο μήνες. Που σημαίνει ότι στο διάστημα αυτό, δεν έχει το δικαίωμα να οριστεί ως παρατηρητής σε ματς των τοπικών πρωταθλημάτων και κυπέλλου. Μιας και αγγίξαμε το κομμάτι των παρατηρητών, βλέπουμε πως και εδώ υπάρχει πρόβλημα. Τα πρόσωπα που μπορούν να ορίζονται, είναι συγκεκριμένα και μετρημένα, στα δάχτυλα των δυο χεριών μας.
Για διάφορους λόγους μάλιστα, δεν προθυμοποιούνται και να πηγαίνουν σε γήπεδα. Είναι απλό και κατανοητό, το τι σημαίνει να υπάρχουν παρατηρητές διαιτησίας, σε όσο το δυνατόν περισσότερα παιχνίδια. Παρατηρήσεις προς τους διαιτητές, βελτίωση τους, αλλά να βλέπουν και οι παράγοντες πως υπάρχουν αρμόδιοι και κατάλληλοι άνθρωποι που θα τσεκάρουν, θα βαθμολογούν και θα τιμωρήσουν τους διαιτητές, σε τυχών ανθρώπινα λάθη τους.
Εδώ προσθέτουμε το εξής εμείς. Θα σταθούμε σε όλους εκείνους που πριν δυο χρόνια, κόπηκαν από τους εθνικούς πίνακες. Και που…αποχώρησαν από το χώρο, ρίχνοντας…μαύρη πέτρα πίσω τους. Δε θα μπορούσαν να βοηθήσουν, έστω από αυτό το μετερίζι; Να τεθούν στη διάθεση της επιτροπής διαιτησίας και να πηγαίνουν στα γήπεδα;
Να βοηθάνε και να συμβουλεύουν τους συναδέλφους τους; Σεβαστή μεν κάθε άποψη και απόφαση τους. Όμως έχουμε και εμείς ως στήλη το δικαίωμα, να καταθέσουμε την άποψη μας. Μήπως πρέπει να ανοίξει ξανά η αίθουσα του ΣΔΠΗ; Δε πάει άλλο αυτή η κατάσταση με την αίθουσα του ξενοδοχείου.
Αφού σύμφωνα με το κανονισμό πλέον, το πάνω χέρι σε όλα τα έχουν οι εκάστοτε Ενώσεις. Που είναι το πρόβλημα να μαζεύονται οι διαιτητές στο φυσικό τους χώρο; Έχουμε να φοβηθούμε κάτι; Δε νομίζουμε! Σίγουρα ο αριθμός των παρόντων ανά μάθημα, θα αυξηθεί.
Οι διαιτητές μας, μετά από κάθε αγωνιστικό διήμερο, θα έχουν να συζητήσουν πολλά. Θα νιώθουν ποιο οικείο το περιβάλλον, παρά να είναι σε έναν…ξένο χώρο. Τώρα τι συμβαίνει, πάνε στα γήπεδα, ακούνε τα μύρια όσα, επιστρέφουν σπίτι τους το βράδυ, και η εβδομάδα ξεκινά με μια τυπική και παγωμένη διαδικασία ανά Δευτέρα απόγευμα.
Έχουν αρχίσει οι διαιτητές και κυρίως οι νεότεροι και ξεχνάνε ή δε γνωρίζουν τις διαιτητικές τους…ρίζες. Θεωρούμε επίσης πως θα επιστρέψουν κοντά στο χώρο και παλιοί διαιτητές, που τώρα να πάνε στο ξενοδοχείο να κάνουν τι; Μακάρι λοιπόν να ξανά δούμε από…χθες, τα μαθήματα πάλι στον ΣΔΠΗ.
Παρατηρούμε ότι ως Σύνδεσμος δεν δραστηριοποιούμαστε, δε κάνουν πράγματα, υπάρχει η αποξένωση. Και αυτό έχει πολλαπλό τίμημα, με ένα από αυτά να είναι ο αριθμός των ρέφερι μας στους εθνικούς πίνακες. Διαλυμένη διαιτησία, σημαίνει διαλυμένο ποδόσφαιρο.
