Politica 89.8
Η γνωριμία μας έγινε στο Βελιγράδι, κάπου στον χειμώνα του 1991 στο Intercontinental.
“Βασίλη είμαι ο Ηρακλής” του είπα, φοιτητής τότε εγώ γυμναστικής Ακαδημίας. “Έλα μικρέ εδώ, ότι χρειαστείς είμαι εδώ”.
Πάντα με ένα πούρο στο χέρι ήταν… το χαιρόταν. Είχε μεγάλες γνωριμίες.
Φίλοι του στενοί οι Ντούσαν Ίβκοβιτς, Ντράγκαν Σάκοτα, Ζέλικο Ομπράντοβιτς, Σβέτισλαβ Πέσιτς, ακόμα και ο γνωστός Κουστουρίτσα, αλλά η αγάπη του η μεγάλη ήταν ο μεγάλος για όσοι τον θυμούνται Κρέζιμιρ Τσόσιτς που τον είχε φέρει κάποτε προπονητή στην ΑΕΚ.
Έφερε τους πρώτους Γιουγκοσλάβους στην Ελλάδα και τους έκανε Έλληνες Τάρλατς, Τόμιτς , Νάκιτς, Βούκσεβιτς στον Ολυμπιακό.
Ο “Τίγρης” όπως τον έλεγε ο Ίβκοβιτς και ήταν αυτός που του έβγαλε το παρατσούκλι.
Στην Αθήνα έμενε στην Γλυφάδα όπου είχε πάρει σπίτι μαζί με τον Ζάρκο Πάσπαλι.
Ήταν ο συνεργάτης του μεγάλου Ιταλού μάνατζερ Λουτσιάνο Καπικιόνι.
Θυμάμαι όταν ήταν παίκτης ο Κατσικάρης μου έλεγε πως αυτός θα γίνει μεγάλος προπονητής, θα τον βάλω δίπλα στον Ίβκοβιτς να μάθει και το έκανε.
Είχε φέρει παίκτες και στο Ηράκλειο, εποχή Παπακαλιάτη… θυμάμαι τον Κουβανό Γκίμπερτ.
Βοήθησε πολλούς παίκτες, προπονητές να αναδειχθούν όπως η μεγάλη του αγάπη ο Θοδωρής Παπαλουκάς. Ο Θοδωρής αναγεννήθηκε με τον Βασίλη, έψησε τον Ίβκοβιτς και τον πήρε τότε στην ΤΣΣΚΑ. Μεγάλο συμβόλαιο, μεγάλο μπάσκετ.
Ο Θοδωρής ήταν δίπλα του μέχρι το τέλος με κάθε τρόπο, δεν τον ξέχασε όπως πολλοί άλλοι…
Καλό ταξίδι Βασίλη, τώρα θα συναντήσεις και τον φίλο σου τον Τσόσιτς που θα έχετε πολλά να πείτε.
(Η φωτογραφία είναι από την βράβευση που έκανε ο Εργοτέλης στον Βασίλη πριν τρία χρόνια, ίσως η μοναδική ομάδα πριν τον θάνατο του)
