Politica 89.8
Η παρουσία του παιδιού στο μπαλκόνι εγκυμονεί κάποιους κινδύνους γι’ αυτό και πρέπει να λαμβάνονται κάποια ιδιαίτερα μέτρα για την ασφάλειά του κι όχι μόνο.
Ας καταγράψουμε λοιπόν τα σημαντικότερα από αυτά τα μέτρα:
1. Θα πρέπει ν’ αποφεύγουμε ν’ αφήνουμε τα παιδιά μας στο χώρο του μπαλκονιού χωρίς την παρουσία κι επιτήρηση κάποιου μεγαλύτερου. Κανένα μέτρο προστασίας δεν είναι ασφαλέστερο από την παρουσία ενός μεγάλου μαζί τους.
2. Καλό είναι, είτε τα παιδιά μας είναι σε προσχολική ηλικία είτε και μεγαλύτερα, να ενισχύουμε τα κάγκελα του μπαλκονιού με διάφορες προσθήκες ασφαλείας οι οποίες κυκλοφορούν στην αγορά.
Επίσης, εξετάζουμε με προσοχή τα κενά που έχουν τα κάγκελα μεταξύ τους και εάν δούμε ότι υπάρχει κίνδυνος, τα ντύνουμε εσωτερικά με τις ειδικές σίτες-πλέγμα που κυκλοφορούν στη αγορά.
3. Αποφεύγουμε να έχουμε κοντά στα κάγκελα, καρέκλες ή τραπέζια γιατί μπορούν να λειτουργήσουν ως ‘σκαλοπάτια’ για τα παιδιά. Προσοχή: το ίδιο ακριβώς ισχύει και με τις γλάστρες που πιθανόν να έχουμε δίπλα στα κάγκελα του μπαλκονιού μας.
4. Αποφεύγουμε να έχουμε στο μπαλκόνι πράγματα που μπορούν τα παιδιά να πετάξουν εύκολα κάτω με κίνδυνο να προκαλέσουν τραυματισμό στους διερχόμενους ή στα αυτοκίνητα που είναι παρκαρισμένα.
Εδώ χρειάζεται, επίσης, ιδιαίτερη προσοχή. Πολλές φορές το παιδί μέσα στην ορμή της ηλικίας μπορεί να εκσφενδονίσει αντικείμενα έξω από τα κάγκελα. Εάν τα αντικείμενα αυτά έχουν κάποιο βάρος, δημιουργείται σημαντικός κίνδυνος να τραυματίσουν κάποιον διερχόμενο ή να προκαλέσουν υλικές ζημιές.
Τρία είναι τα βήματα για να περιορίσουμε τον κίνδυνο αυτό:
i. Εξηγούμε εξ’ αρχής στο παιδί τους κινδύνους που έχει μία τέτοια ενέργεια και του εφιστούμε την προσοχή να την αποφύγει.
ii. Τοποθετούμε πρόσθετα προστατευτικά κάγκελα (βλ. παραπάνω) τα οποία αυξάνουν το ύψος των αρχικών μειώνοντας έτσι τις πιθανότητες κάποιο αντικείμενο να περάσει πάνω από αυτά – κυρίως στην περίπτωση που τα παιδιά μας είναι αρκετά μικρά. Επίσης, τοποθετούμε σίτα-πλέγμα η οποία και εμποδίζει τα παιδιά να περάσουν κάποιο αντικείμενο μέσα από τα κάγκελα.
iii. Εξασφαλίζουμε τη διαρκή παρουσία και κάποιου μεγάλου στο μπαλκόνι καθ’ όλη τη διάρκεια που τα παιδιά βρίσκονται στο χώρο. Κακά τα ψέματα, αυτό είναι και το καλύτερο μέτρο ασφαλείας.
Όλα τα παραπάνω δεν έχουν φυσικά ως στόχο να μας τρομοκρατήσουν και να κρατήσουμε τα παιδιά μέσα στο σπίτι – κάθε άλλο. Τα παιδιά πρέπει να βγαίνουν και να παίζουν στο χώρο του μπαλκονιού – το έχουν ανάγκη.
Απλά χρειάζεται να είμαστε προσεκτικοί ώστε να μειώσουμε τους κινδύνους που ελλοχεύουν. Γιατί τα παιδιά …είναι παιδιά!
