Σχέδιο ενίσχυσης ηλεκτροκίνησης στην Ελλάδα

Στο πρόσφατο πρώτο άτυπο Συμβούλιο Υπουργών Υποδομών και Περιβάλλοντος, οι Έλληνες εκπρόσωποι Χρήστος Σπίρτζης και Σωκράτης Φάμελλος χαρακτήρισαν σημαντική την παροχή φορολογικών κινήτρων από την ΕΕ για την αγορά ηλεκτροκίνητων τουλάχιστον στις επαγγελματικές κατηγορίες οχημάτων, όπως τα ταξί και τα λεωφορεία: «Προτάθηκε η μείωση φόρων ειδικά για τομείς όπου αυτό είναι σχετικά εύκολο, όπως τα ταξί και τα λεωφορεία, και με αντικίνητρα που θα αποθαρρύνουν τη χρήση ρυπογόνων οχημάτων».

Οι δύο υπουργοί πρότειναν οικονομικά κίνητρα για τη γρήγορη ανάπτυξη υποδομών για δημόσιες μεταφορές, αλλά και υποδομών ρευματοδότησης για ηλεκτροκίνηση.

Γεγονός είναι, πάντως, ότι η ηλεκτροκίνηση στην Ελλάδα παραμένει σε εμβρυϊκό στάδιο, όπως διαπιστώνεται στο Εθνικό Πλαίσιο Πολιτικής για την Ανάπτυξη της Αγοράς Υποδομών Εναλλακτικών Καυσίμων στον τομέα των Μεταφορών, το οποίο ολοκληρώθηκε πέρυσι από το καθ’ ύλην υπουργείο, σε συνεργασία με τα συναρμόδια υπουργεία.

Βάσει των στοιχείων, το 2016 στην Ελλάδα κυκλοφορούσαν μόνο 397 ηλεκτροκίνητα οχήματα, ενώ ειδική αναφορά γινόταν στην παλαιότητα των οχημάτων, καθώς τα τέσσερα στα δέκα είναι ηλικίας άνω των 17 ετών, ποσοστό το οποίο στα αυτοκίνητα δημόσιας χρήσης διαμορφώνεται στο 30%.

Στην παλαιότητα των οχημάτων αποδίδεται η μεγάλη εξάρτησή τους από τα συμβατικά καύσιμα. Έτσι, υπολογίζεται ότι το 86% του στόλου κινείται με κάποιου είδους βενζίνη (απλή ή αμόλυβδη), ενώ με πετρέλαιο κινείται το 13,3%.

Ειδικά στα λεωφορεία, το πετρέλαιο αποτελεί το βασικό καύσιμο (95%), ενώ με εναλλακτικά καύσιμα, δηλαδή υγραέριο και φυσικό αέριο, κινείται μόλις το 1,8% του συνόλου. Φυσικό αέριο καταναλώνουν σήμερα μόνο 310 λεωφορεία στην Αθήνα.

Το σχέδιο έδινε προτεραιότητα στις υποδομές ηλεκτρικής φόρτισης, αλλά και στην τόνωση της αγοράς ηλεκτροκίνητων οχημάτων, κάνοντας συγκεκριμένη αναφορά σε μέτρα όπως η υποχρεωτική πρόβλεψη χρήσης φορτιστών στα νεοανεγειρόμενα και ριζικά ανακαινιζόμενα κτίρια, και προτείνοντας την εξέταση μέτρων υποστήριξης της ηλεκτροκίνησης, μεταξύ των οποίων η παροχή άμεσων ή έµµεσων οικονομικών κινήτρων (για παράδειγμα, οι φορολογικές απαλλαγές στα ηλεκτρικά οχήματα και άλλα «καθαρά» οχήματα), η εφαρμογή ευνοϊκών ρυθμίσεων για τη στάθμευση των ηλεκτροκίνητων οχημάτων ή την κίνηση στις λεωφορειολωρίδες, η χρηματοδότηση υποδομών φόρτισης, η δημιουργία θεσμικού πλαισίου χρηματοδότησης ερευνητικών έργων και προγραµµάτων.