Politica 89.8
Αναλυτικά η τοποθέτηση του Γιώργου Βρέντζου:
Για τον υποψήφιο επενδυτή
«Καταρχήν, είναι ξεκάθαρο ότι ενδιαφέρεται πραγματικά. Είναι επίσης ξεκάθαρο και τσεκαρισμένο ότι πρόκειται για έναν έντιμο και επιτυχημένο επιχειρηματία. Φαίνεται δύσκολος έως ιδιόρρυθμος χαρακτήρας αλλά δεν θα τον παντρευτούμε κιόλας. Γνωρίζει το αντικείμενο, έχει άποψη και πλάνο (κι ας μην μας το ανέλυσε). Επιπρόσθετα, φαίνεται ότι η Ελλάδα και ειδικότερα η Κρήτη τον ενδιαφέρουν για διαφόρους επιχειρηματικούς και προσωπικούς λόγους, συνεπώς έχει συνολικά αρκετούς λόγους να επενδύσει σε μια ποδοσφαιρική ομάδα, ακόμα και στον “μη εμπορικό” Εργοτέλη.
Φαίνεται να είναι ένας πραγματικός “businessman”, ένας σκληρός και ικανός διαπραγματευτής. Δεν έχω σοβαρή αντίρρηση σε όσα έως τώρα υποστηρίζει ή ζητάει, με εξαίρεση την άρνηση του να αναλάβει τα χρέη του ποδοσφαιρικού τμήματος (116.800 ευρώ), όπως ορίζει ο αθλητικός νόμος. Δεν είναι δυνατόν να ενδιαφέρεσαι πραγματικά για μια τέτοιου είδους και ύψους συνολική επένδυση (μιλάει για 500.000 μόνο τον 1ο χρόνο) και να κολλάς σε 100 τόσα χιλιάρικα (που με ένα λογικό “κούρεμα” θα πέσουν στα 50). Δεν είναι λογικό να μη θέλεις να πληρώσεις τίποτα για μια καθαρή ομάδα που θα αγωνιστεί σε επαγγελματική κατηγορία. Σκεφτείτε ότι η άνοδος από την Γ’ Εθνική στη Football League στοιχίζει τουλάχιστον 500.000 (τουλάχιστον οι 3 από τις 4 ομάδες που ανέβηκαν φέτος ξόδεψαν περισσότερα), ενώ εμάς μας στοίχισε 740.000 (+ 117.000 που οφείλουμε). Εμείς λοιπόν του δίνουμε με 50-100 χιλιάδες (μετά τα συνήθη “κουρέματα”) έτοιμη μια ομάδα να αγωνιστεί στη Football League και “γκρινιάζει”; Δηλαδή αν ερχόταν εμένα πέρυσι κάποιος και μου έλεγε να πάρω τον Εργοτέλη με λυμένα όλα τα θέματα και έτοιμο για Football League, όχι με 116.000 αλλά ακόμα και με 316.000, αντί να ξοδέψω χρόνο και χρήμα προσπαθώντας να τα καταφέρω (και αν τα καταφέρω), δεν θα δεχόμουν; Ας είμαστε σοβαροί…
Όσον αφορά τη φιλοσοφία και το στόχο του, όπως δήλωσε, είναι ξεκάθαροι: ΕΠΙΔΙΩΚΕΙ ΤΟ ΚΕΡΔΟΣ ΜΕΣΩ ΠΩΛΗΣΗΣ ΠΑΙΚΤΩΝ ΚΑΙ ΟΧΙ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΩΝ ΕΠΙΤΥΧΙΩΝ. Δεν στοχεύει σε άνοδο στη Super League, τουλάχιστον όχι στο άμεσο μέλλον. Δεν τον απασχολεί σε ποια κατηγορία θα αγωνίζεται η ομάδα του, αρκεί να μπορεί να πουλάει παίκτες. Όπως είπε χαρακτηριστικά, προτιμά η ομάδα του στο Βέλγιο να είναι στην Β’ και όχι στην Α’ κατηγορία γιατί πουλάει παίκτες ευκολότερα (αυτό ομολογώ δεν το καταλαβαίνω και σίγουρα στην Ελλάδα δεν ισχύει). Δεν τον ενδιαφέρει η “δόξα” αλλά το κέρδος. Είναι λοιπόν ένας πραγματικός επενδυτής (σπάνιο έως ανύπαρκτο είδος στην ελληνικό ποδόσφαιρο). Τον ενδιαφέρουν οι ακαδημίες του Εργοτέλη, άλλωστε του αρέσει να δουλεύει και να προωθεί νεαρούς αθλητές. Και φυσικά πρόκειται να “περνάει” μέσω Εργοτέλη διάφορους ξένους παίκτες, όσο περισσότερους επιτρέπεται, από και προς την Ευρώπη. Τα θέλουμε αυτά, ή μόνο αυτά, στον Εργοτέλη; Ας απαντήσει ο καθένας μέσα του προτού πάρει απόφαση…
Με ποιό τρόπο και με ποιους ανθρώπους θα υλοποιήσει το πλάνο του; Θα προλάβει να ιδρύσει έγκαιρα την ΠΑΕ και να ολοκληρώσει τον αγωνιστικό σχεδιασμό; Πώς θα εξασφαλιστούμε ότι θα καλύψει τελικά το μετοχικό κεφάλαιο (βασικό); Ποιές οι προθέσεις του για τον “Ερασιτέχνη”; Πρόκειται για πολύ σοβαρά και αναπάντητα έως τώρα ερωτήματα.
Συνεπώς δεν μπορώ να καταλάβω και δεν συμμερίζομαι την μεγάλη ευφορία που βγαίνει από τη χτεσινή πρώτη συνάντηση. Σίγουρα οι πρώτες εντυπώσεις είναι θετικές, αλλά έως εκεί προς το παρόν. Πρέπει να ακούσουμε και να δούμε στην πράξη πολύ περισσότερα προτού αποφασίσουμε.
Το μόνο σίγουρο είναι ότι πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί. Είμαστε μπροστά σε μια πολύ δύσκολη και σημαντική απόφαση, μια ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΠΟΦΑΣΗ, η οποία θα καθορίσει σε μεγάλο βαθμό την πορεία όλου του Συλλόγου τα επόμενα χρόνια. Πρέπει να το σκεφτούμε πολύ καλά πριν αποφασίσουμε, γιατί με την αλλαγή του νόμου περί χρεών των ΠΑΕ δεν υπάρχει πλέον δεύτερη ευκαιρία.
Όλοι, με πρώτο εμένα για πολλούς και διαφόρους λόγους, θέλουμε να παίξουμε στη Football League και μακάρι να το καταφέρουμε. Αλλά θα πρέπει να γίνει με σωστό τρόπο. Μην αφήσουμε την επιθυμία μας να δούμε τον Εργοτέλη όσο ψηλότερα γίνεται να μας “θαμπώσει” ή “τυφλώσει”. Μην επαναλάβουμε τα λάθη του 2013, του 2014 και κυρίως του 2015…
Ας μας φωτίσει ο Θεός να κάνουμε το σωστό…».
Ενώ για την αποχώρησή του από την συνάντηση με τον Μαγκέτ Σαμ ανέφερε:
«Στη χτεσινή συνάντηση της επιτροπής του Εργοτέλη με τον υποψήφιο επενδυτή της ΠΑΕ, κο Maged Samy, έζησα μία από τις μεγαλύτερες προσωπικές απογοητεύσεις και πίκρες στα 4 χρόνια ενασχόλησης μου με τον Εργοτέλη.
Τις τελευταίες μέρες αντιμετώπισα μια προσπάθεια “παραγκωνισμού” μου από κάποιους εξωδιοικητικούς παράγοντες (με τη μερική, έστω κι ακούσια, ανοχή μελών της διοίκησης), οι οποίοι θέλησαν να γίνουν αρεστοί στον υποψήφιο επενδυτή, ο οποίος απαίτησε ή έστω ζήτησε τον αποκλεισμό μου από τις διαπραγματεύσεις λόγω της λογομαχίας (όχι τίποτα φοβερό) που είχαμε το προηγούμενο διάστημα.
Ναι, καλά το “ακούσατε”, ο υποψήφιος επενδυτής, ο οποίος μέχρι τότε το μόνο που είχε παρουσιάσει ήταν ένα email όπου εκδήλωνε το ενδιαφέρον του, ζήτησε τον αποκλεισμό από τις συζητήσεις του Προέδρου του Συλλόγου, του εκλεγμένου παράγοντα που ηγήθηκε της προσπάθειας της περασμένης χρονιάς, του ανθρώπου που ξόδεψε ένα σκασμό λεφτά για να ανέβει ο Εργοτέλης στη Football League και να έχει τη δυνατότητα ο συγκεκριμένος ή οποιοσδήποτε άλλος επενδυτής να ξεκινήσει από τα μισά κι όχι από την αρχή του δρόμου! Με την παρέμβαση μελών της διοίκησης, τα οποία εν αγνοία μου και αδικαιολόγητα, αλλά καλοπροαίρετα, συναντήθηκαν με τον επενδυτή νωρίτερα προκειμένου να τον πείσουν ότι η παρουσία είναι απαραίτητη για πολλούς και διαφόρους λόγους, ο “φιλοξενούμενος” έκανε τελικά τη “χάρη” στον “οικοδεσπότη” και δέχτηκε να παραστώ στις συνομιλίες (τον “ευχαριστώ”!).
Αφού λοιπόν μου επέτρεψαν τελικά να μπω στο “σπίτι” μου, με το “καλημέρα” αντιμετώπισα την “απαξίωση” από τα δύο εξωδιοικητικά μέλη της επιτροπής του Εργοτέλη, τα οποία μάλιστα αναρωτήθηκαν γιατί εμφανίστηκα. Προσπάθησα να διατηρήσω τη ψυχραιμία μου και κατά περίεργο τρόπο τα κατάφερα εκείνη τη στιγμή.
Στην πορεία της συζήτησης, με το κλίμα μεταξύ εμού και του υποψήφιου να έχει πλήρως αποκατασταθεί, μετά από αμοιβαίες εξηγήσεις, τέθηκε το θέμα τυχόν οφειλών τις οποίες θα πρέπει να αναλάβει ο επενδυτής. Εξήγησα στον επενδυτή και στους συνεργάτες του ότι, όπως τον είχα ενημερώσει από την πρώτη στιγμή, βάσει νόμου η νέα ΠΑΕ Εργοτέλης δεν επιβαρύνεται με κανενός είδους παλιές υποχρεώσεις, ούτε της προηγούμενης ΠΑΕ (μετά από προσωπικούς χειρισμούς μου πέρυσι, για να μη ξεχνιόμαστε) ούτε του “Ερασιτέχνη” Εργοτέλη, με εξαίρεση τις οφειλές του ποδοσφαιρικού τμήματος που μεταφέρονται στη νέα ΠΑΕ. Οι οφειλές αυτές είναι συνολικού ύψους 116.800 ευρώ και αφορούν κυρίως μισθούς προς τα μέλη του ποδοσφαιρικού τμήματος (παίκτες, προπονητές, στελέχη κλπ).
Θέλω να διευκρινίσω στο συγκεκριμένο σημείο ότι οι οφειλές αυτές, βάσει ιδιωτικών συμφωνητικών, υφίστανται μόνο σε περίπτωση που τελικά ιδρυθεί ΠΑΕ (την οποία και επιβαρύνουν). Σε περίπτωση που δεν ιδρυθεί ΠΑΕ, αυτές οι οφειλές διαγράφονται, όπως ρητά προβλέπεται σε όλα τα συμφωνητικά. Και για να είμαι απόλυτα ακριβής, από τα 116.800, μόνο 9.450 έχουν θεωρητική (πρακτικά δεν μπορούν να διεκδικηθούν) ισχύ ακόμα και σε περίπτωση που δεν ιδρυθεί ΠΑΕ και συνεπώς επιβαρύνουν τον “Ερασιτέχνη”.
Υπενθυμίζω ότι δεσμεύτηκα προτού αποχωρήσω να μην αφήσω καμία οφειλή εις βάρος του “Ερασιτέχνη” Εργοτέλη, κάτι που έχω σχεδόν καταφέρει. Μένουν ακόμα, όπως ανέφερα παραπάνω, μόνο 9.450 ευρώ, ένα ασήμαντο ποσό μπροστά στις 735.000 που βάλαμε συνολικά στο Σύλλογο (700.000 στο ποδοσφαιρικό τμήμα + 35.000 στα υπόλοιπα τμήματα) εγώ και οι συνεργάτες μου (χώρια αυτά που έβαλαν τα υπόλοιπα μέλη της διοίκησης).
Δεν είπα ποτέ ότι η νέα ΠΑΕ δεν θα έχει καμιά επιβάρυνση! Έχω δηλώσει επανειλημμένα ότι αν ιδρυθεί τελικά ΠΑΕ θα εξοφληθούν οι πάντες. Ποιός θα τους πληρώσει, ο “Ερασιτέχνης” ή εγώ; Δεν φτάνουν οι 570.000 που έχω βάλει ήδη (με αποδείξεις και ονόματα);;; Η ΠΑΕ, δηλαδή ο επενδυτής, ο οποίος ουσιαστικά με μόλις 116.800 ευρώ (με “κουρέματα” μπορεί να πέσουν και στις 50.000 μόνο) αγοράζει μια καθαρή από όλες τις απόψεις ομάδα στη Football League, οφείλει να τα πληρώσει. Και όλα αυτά ήταν ξεκάθαρα από την αρχή, τουλάχιστον σε όσους μπορούν και καταλαβαίνουν.
Ο επενδυτής (ο υποψήφιος επενδυτής, για να μη ξεχνιόμαστε), τον οποίο επαναλαμβάνω είχα ενημερώσει σχετικά από την πρώτη στιγμή και ουδέποτε είχε εκδηλωθεί αρνητικά, στη χτεσινή συνάντηση ξαφνικά δήλωσε ότι δεν επιθυμεί να καλύψει αυτές τις οφειλές (116.800). Δικαίωμα του φυσικά, αλλά αν επενδύσει στην ΠΑΕ είναι υποχρεωμένος να το κάνει βάσει νόμου (όπως εξήγησα παραπάνω).
Όταν λοιπόν τέθηκε το συγκεκριμένο θέμα, οι δύο εξωδιοικητικοί παράγοντες, αντί να προασπίσουν τα συμφέροντα του Εργοτέλη, δεδομένου ότι αν δεν πληρώσει ο επενδυτής αυτές τις οφειλές θα πρέπει να το κάνει ο “Ερασιτέχνης”, απαίτησαν – και μάλιστα με πολύ άκομψο τρόπο – να πληρώσω εγώ (και) αυτές τις οφειλές. “Εγγυήθηκαν” μάλιστα στον επενδυτή, αυθαίρετα κι ανεύθυνα από κάθε άποψη”, ότι η νέα ΠΑΕ δεν θα έχει καμία απολύτως υποχρέωση. Και κάπου εκεί, λογικά κι αναμενόμενα, η ατμόσφαιρα χάλασε οριστικά, όχι μεταξύ του Εργοτέλη και του επενδυτή, αλλά εσωτερικά μεταξύ μας.
Με τη φιλότιμη κι αξιέπαινη προσπάθεια των υπολοίπων μελών της αντιπροσωπείας του Εργοτέλη, αλλάξαμε θέμα και αποφορτίστηκε κάπως η ατμόσφαιρα. Προχωρήσαμε σε πιο ουσιαστικά θέματα, όπως το πλάνο του επενδυτή, οι εγγυήσεις που μπορεί να προσκομίσει ή έστω αναφέρει, οι προθέσεις του αναφορικά με τον “Ερασιτέχνη” (ακαδημίες κυρίως) κλπ. Κι εκεί, παρότι σε γενικές αλλά εντελώς αόριστες γραμμές μείναμε ευχαριστημένοι από αυτά που ακούσαμε από τον υποψήφιο επενδυτή, εγώ προσωπικά δεν καλύφθηκα επί της ουσίας ούτε στο ελάχιστο.
Κάποια στιγμή, με τις “σπόντες” εναντίον μου από τους δύο εξωδιοικητικούς “παράγοντες” να εντείνονται, ο επενδυτής, ο οποίος φυσικά και είχε πάρει “θάρρος” από τις εσωτερικές μας έριδες, μου δήλωσε κατηγορηματικά ότι δεν με χρειάζεται, ειδικά από τη στιγμή που όπως είπε είμαι έτοιμος να πάρω “διαζύγιο” από τον Εργοτέλη. Του απάντησα, το ίδιο κατηγορηματικά, ότι όντως τελώ υπό παραίτηση και θα αποχωρήσω οριστικά στην αυριανή γενική συνέλευση, συμμετέχω όμως στις συζητήσεις όχι μόνο βάσει του δικαιώματος και της υποχρέωσης που έχω λόγω της θέσης μου, αλλά και προκειμένου να ενημερώσω για όλα τα θέματα που αφορούν τη σύσταση της ΠΑΕ (οφειλές, νομοθεσία, κανονισμοί, διαδικασίες, προθεσμίες κλπ). Μου επανέλαβε, ακόμα πιο κατηγορηματικά, ότι δεν με χρειάζεται. Κατόπιν τούτου, αποφάσισα να αποχωρήσω, προκειμένου να διευκολύνω την κατάσταση.
Τα υπόλοιπα διοικητικά μέλη της επιτροπής του Εργοτέλη, προσπάθησαν να με μεταπείσουν, εξηγώντας παράλληλα στον επενδυτή την αναγκαιότητα της παρουσίας μου. Η παρεμβολή όμως των δύο εξωδιοικητικών μελών, ειδικά του γνωστού κι αναμενομένου ενός, οι οποίοι συνέχισαν να με προσβάλουν, απαιτώντας και να αποχωρήσω και να πληρώσω τις προαναφερόμενες οφειλές, ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι. Και η κατάσταση ξέφυγε…
Εν μέσω πολύ έντονων “αντεγκλήσεων”, αποχαιρέτησα ευγενικά τον επενδυτή και τους συνεργάτες του, ευχόμενος να πάνε όλα καλά και αποχώρησα με προορισμό τα γραφεία του Συλλόγου, όπου συνέταξα και παρέδωσα την παραίτηση μου. Αργότερα πληροφορήθηκα ότι, με το που έφυγα, ο Γιώργος Στειακάκης ζήτησε από το εξωδιοικητικό μέλος της επιτροπής με το οποίο ήρθα σε σφοδρή σύγκρουση να αποχωρήσει και αυτό, παίρνοντας μάλιστα ξεκάθαρη θέση υπέρ μου.
Αργότερα, στα γραφεία του Συλλόγου, το σύνολο της διοίκησης αλλά και των παρόντων μελών μου ζήτησαν να ανακαλέσω την παραίτηση μου, τουλάχιστον έως την αυριανή γενική συνέλευση, θεωρώντας απαραίτητη την παρουσία μου στη συνέχεια των όποιων εξελίξεων, θετικών ή αρνητικών, στην υπόθεση του συγκεκριμένου επενδυτή και γενικότερα της ΠΑΕ. Δυστυχώς ή ευτυχώς όμως, παρότι αρχικά υποσχέθηκα ότι θα αναβάλω την παραίτηση/αποχώρηση μου, δεν μπορώ να παραμείνω για πολλούς και διαφόρους λόγους…
Αυτά είναι τα γεγονότα, όπως μπορούν να επιβεβαιώσουν οι συμμετέχοντες.
Επί προσωπικού (επειδή δεν αντέχω άλλο να μην απαντώ στις προσβολές):
Δεν ανέχομαι και δεν επιτρέπω σε κανέναν να αμφισβητεί την εντιμότητα μου! Δεν επιτρέπω σε κανέναν να παίζει με το όνομα μου, ειδικά μπροστά σε ανθρώπους που δεν με γνωρίζουν! Δεν δέχομαι να αμφισβητούν την προσφορά μου άτομα τα οποία δεν έχουν προσφέρει στον Εργοτέλη τίποτα σε σχέση με αυτά που έχω προσφέρει εγώ! Δεν ανέχομαι να μου καταλογίζει οικονομικές και άλλες ευθύνες αυτός που επί ημερών του ο Εργοτέλης έγινε “καζίνο”! Αυτός που στον Εργοτέλη λίγα έχει δώσει (δανεικά τα περισσότερα) και πολύ περισσότερα έχει πάρει (με εργολαβίες)! Αυτός που όσα χρόνια ασχολείται με τον Εργοτέλη έχει βάλει συνολικά λιγότερα χρήματα απ’ ότι μου έχουν στοιχίσει εμένα φέτος μόνο τα αεροπορικά μου εισιτήρια ν’ ανεβοκατεβαίνω συνέχεια Ηράκλειο από Αθήνα ή εξωτερικό. Αυτός που κάνει τον “κουβαρντά” με 25.000 που ΘΑ βάλει. Αυτοί (2) που κάθισαν χτες στο ίδιο τραπέζι με τον επενδυτή που εγώ βρήκα, να μιλήσουν για την ΠΑΕ που θα ιδρυθεί λόγω της ανόδου που εγώ (μαζί με όλο το ποδοσφαιρικό τμήμα φυσικά) κατέκτησα! Αυτοί θα κατηγορήσουν εμένα;;;
Ε ΟΧΙ!!!».
