Φάνηκε από τα μάτια του

Πήγα επίτηδες και κάθισα δίπλα στον Αναστόπουλο στην χθεσινή συνέντευξη τύπου. Ήθελα, γράφοντας, να παρατηρώ τις κινήσεις του και τον τρόπο που μιλάει. Βέβαια, δεν χρειαζόταν να τον δω από κοντά για να μάθω πόσο εκφραστικός τύπος είναι.

Όμως γράφοντας όλα όσα είπε, διαπίστωσα την δίψα που είχε για να πετύχει με τον ΟΦΗ. Διαπίστωσα βλέποντας τα μάτια του ότι θεωρεί πως είναι η ευκαιρία να δείξει και να αποδείξει ότι είναι καλός προπονητής.

Αν το καλοσκεφτείτε, στην 15ετη καριέρα του στους πάγκους, μόνο μια φορά βρέθηκε σε αυτόν μεγάλης ομάδας. Του Άρη την σαιζόν 2005-2006 που τον οδήγησε στην Α΄ Εθνική. Ο ίδιος απάντησε στον παραπάνω ισχυρισμό ότι “η ιστορία γράφει”. Και ο ίδιος σαν άνθρωπος με ισχυρή προσωπικότητα που όντως το όνομα του έχει μείνει στα κατάστιχα του ελληνικού ποδοσφαίρου, θέλει να βάλει το όνομα του και στην ιστορία του ΟΦΗ.

Για φανταστείτε το λίγο: Εφόσον ο ΟΦΗ πάρει την άνοδο για την Σούπερ Λίγκα, η ιστορία δεν θα γράψει ότι επανήλθε η ομάδα εκεί που αξίζει με τον Αναστόπουλο στον πάγκο;

Εξάλλου, ο Αναστόπουλος ήταν πάντα άνθρωπος που έγραφε ιστορία. Και αυτό το έχει καταφέρει πολλάκις σαν παίκτης αλλά ποτέ σαν προπονητής. Έδειξε κάποια σημάδια στο τέλος αλλά σε καμία περίπτωση δεν έμεινε το όνομα του κάπου γραμμένο σαν προπονητής.

Το σίγουρο είναι ότι ήρθε στον ΟΦΗ …μένος για να δουλέψει, να ευχαριστηθεί την παρουσία του και να οδηγήσει την ομάδα στην γη της επαγγελίας.

Ο κόσμος τον στηρίζει. Αυτό είναι σίγουρο. Οι φίλαθλοι του ΟΦΗ δεν είναι κομπλεξικοί, ούτε λιγόψυχοι. Και μόνο το γεγονός ότι βρέθηκαν 200 στην προπόνηση, τα λέει όλα. Όλοι μαζί, λοιπόν, από εδώ και στο εξής – γίνονται ένα. Παίκτες, προπονητής και κόσμος.

Ήδη η πρώτη απόβαση ετοιμάζεται και η πρώτη… περιοχή που θα καταληφθεί θα είναι η Νίκαια. Απομένει να δείξουν οι παίκτες και ο προπονητής ότι στο τέλος της χρονιάς θα χαμογελάσουμε όλοι…