Politica 89.8Σε ένα ακόμα κρίσιμο «σταυροδρόμι» βρίσκεται ο ΟΦΗ και το χειρότερο όλων είναι ότι οι περισσότεροι από τους δρόμους που έχει να επιλέξει, οδηγούν σε … αδιέξοδο. Εκεί, σε αυτό το σημείο, τον έφτασαν οι τραγικές επιλογές του παρελθόντος και πλέον η ανάγκη για «γενναίες» αποφάσεις είναι επιτακτική. Είναι μονόδρομος.
Μετά και το φιάσκο της υπόθεσης Φαγαδάκη, αλλά και το γεγονός ότι οι περισσότερες από τις πόρτες-ελπίδας, παραμένουν ερμητικά κλειστές, στον ΟΦΗ θα πρέπει να αφήσουν στην άκρη το συναίσθημα και να αποφασίζουν με γνώμονα μόνο τη λογική και την διαμορφωθείσα κατάσταση.
Ξέρω ότι οι αντιδράσεις από αυτά που θα γράψω είναι πολλές, αλλά επιμένω με θέρμη ότι τους στόχους μιας ομάδας, οποιαδήποτε και αν είναι αυτή, δεν τους καθορίζει η ιστορία και το «βάρος» της φανέλας, αλλά (δυστυχώς) το ταμείο της. Ταμείο που στην προκειμένη περίπτωση έχει μόνο… αράχνες. Με λίγα λόγια δηλαδή επιμένω ότι ο ΟΦΗ μετά την πτώση και την «απελευθέρωση» του, θα έπρεπε πρώτα να είχε βάλει ως στόχο την «κάθαρση» σε όλα τα επίπεδα και μετά από 1-2 χρόνια να προσπαθούσε να επιστρέψει εκεί που ανήκει. Τότε όσοι αντέδρασαν έλεγαν ότι «είσαι ΟΦΗ και δεν μπορείς να μην βάζεις στόχο την άνοδο από την Β’ Εθνική». Ναι, αλλά να υπάρχουν και οι βασικές προϋποθέσεις όπως τα χρήματα. Αν’ αυτού το άνοιγμα των 5 εκ. έγινε 7.5 εκ. και ανεβαίνει διαρκώς. Αν μάλιστα δεν έρθει ούτε φέτος η άνοδος τότε τα χρέη θα φτάσουν σε διψήφιο αριθμό εκατομμυρίων. Άρα δηλαδή και η ομάδα δεν ανέβηκε και το χρέος αντί να μειωθεί, σχεδόν διπλασιάστηκε. Στο δια ταύτα τώρα που είναι και αυτό που μετράει. Επειδή έχουμε φτάσει στην τελική ευθεία και δεν μπορείς να γυρίσεις πίσω, ας γίνει μια τεράστια προσπάθεια από διοικούντες, παλιούς παράγοντες, απλούς φιλάθλους, προπονητή και παίκτες, μπας και βρεθεί η φόρμουλα έτσι ώστε η ομάδα να πάρει την αδειοδότηση αλλά και να διεκδικήσει μέχρι τέλους την άνοδο. Αν τα καταφέρει έχει καλώς, Αν όχι ας γίνει αυτό που έπρεπε να γίνει πριν από δύο χρόνια. Να μείνει η ομάδα στην Β’ Εθνική όσο χρειαστεί, με τεράστιες περικοπές στο μπάτζετ και με πρωταρχικό στόχο την μείωση τους ελλείμματος.
Ταυτόχρονα μέσα από σωστή δουλειά στα τμήματα υποδομής αλλά και καλό σκάουτινγκ να φτιάχνεται μια ομάδα με νέα παιδιά που δεν θα κοστίζουν ακριβά, αλλά και ταυτόχρονα θα έχουν την όρεξη και την φιλοδοξία για το κάτι παραπάνω. Και όταν έρθει εκείνη η ώρα, ο ΟΦΗ θα βγει εκεί που του αξίζει, έχοντας και τον βασικό του «κορμό» έτοιμο αλλά και το ταμείο του σε μια υποφερτή κατάσταση που δεν θα προκαλεί προβλήματα. Και επαναλαμβάνω. Συμφωνώ ότι ο ΟΦΗ είναι ΟΦΗ και δεν θα πρέπει να παίζει σε αυτές τις κατηγορίες γιατί είναι ντροπή για την ιστορία του. Όμως θεωρώ ότι είναι μεγαλύτερη ντροπή για την ιστορία του να «σέρνεται» συνεχώς στα δικαστήρια, να έχει χαθεί ο μπούσουλας με τις προσφυγές και κυρίως να δίνει το δικαίωμα στο κάθε Φαγετάκη να τον ξευτιλίζει για μια… χούφτα δολάρια. Που στο κάτω, κάτω της γραφής δεν ήρθαν ποτέ.
Άλλωστε, όπως λένε και οι μικρομέτοχοι, η πολυμετοχικότητα θα είχε πετύχει 100% αν δεν υπήρχαν τα παλιά χρέη. Οπότε κάνε μια προσπάθεια να «σβήσεις» τα χρέη, άσχετα αν τα δημιούργησαν άλλοι, και έπειτα ξέρεις το… κόλπο για να είσαι οικονομικά ανεξάρτητος και να μην παρακαλάς κανένα επιχειρηματία που βάζει το χέρι στην τσέπη του μόνο όταν… κρυώνει. Και επειδή θα βρεθούν ορισμένοι να υποστηρίξουν ότι δεν θα βρεθεί κανείς να επενδύσει στον ΟΦΗ της Β’ Εθνικής, η απάντηση είναι απλή. Αν όντως υπάρχει περίπτωση να βρεθεί κάποιος (που δεν το περιμένω), είναι καλύτερα να βρει έναν ΟΦΗ στην Β’ Εθνική που θα βρίσκεται σε μια ειλικρινής «επιχείρηση αυτοκάθαρσης» από το να βρει μια ομάδα που ναι μεν θα παίζει στην Α’ Εθνική (αλήθεια, για πόσο καιρό με τόσα χρέη;), αλλά που θα χρωστάει σε όποιον μιλάει Ελληνικά, Αγγλικά, Γαλλικά, Ισπανικά, Γερμανικά και δεν συμμαζεύεται…
Κοντολογίς. Τρεις «στροφές» απέμειναν για τον τερματισμό στην Β’ Εθνική. Ας «ενωθούν» όλοι μπας και έρθει η άνοδος, διαφορετικά ας προετοιμαστούν άπαντες για την εφαρμογή του plan B’. Άλλος δρόμος δεν υπάρχει, τουλάχιστον με τα τωρινά δεδομένα, αλλά και με την οικονομική κρίση που δεν τελειώνει, αλλά αντίθετα τώρα ξεκινάει…
