Politica 89.8
Λένε πως μια ομάδα γιγαντώνεται, όταν έχει το δικό της σπίτι, τις δικές της βάσεις. Να πατάει γερά στα ποδιά της, κάνοντας προσεκτικά βήματα.
Έτσι κτίζονται πράγματα, ιστορία, φίλαθλος λαός, επιτυχίες. Αυτή η γραμμή χαράζεται εδώ και κάμποσα χρόνια στις Αρχάνες.
Και αφορά το αθλητικό τους καμάρι… τον Α.Ο.Γιούχτα, όπως αρέσκονται να λένε οι περισσότεροι Αρχανιώτες.
Θυμάμαι στις αρχές της δεκαετίας του 2000 πηγαίνοντας πρώτες φορές για ρεπορτάζ αγώνων σε ματς του Γιούχτα στις Αρχάνες.
Στη Β κατηγορία, δύσκολα τα πράγματα. Η ομάδα τους στηρίζονταν στην αγάπη συγκεκριμένων ανθρώπων.
Η φλόγα όμως υπήρχε, χρονιά με τη χρονιά, τα πράγματα άλλαζαν, προς το καλύτερο… Ανάψανε φωτιά… και μεγαλώνει!!!
Πέρα την αγάπη και τη προσπάθεια σειράς ανθρώπων, μια παρουσία, αναμφίβολα είναι ξεχωριστή, μοναδική, για πολλούς και διάφορους λόγους. Δεν είναι άλλος από το νυν περιφερειάρχη Κρήτης, το κύριο Σταύρο Αρναουτάκη.
Μεταξύ των άλλων, μεγάλη η βοήθεια του προς σχεδόν όλα τα σωματεία του νησιού μας. Για αυτό συνομιλώντας με τον για χρόνια παράγοντα(και ανιψιό μου!!!) το Γιάννη Βλαχάκη, του ανέφερα, πως πρέπει από τώρα, που είναι εν ζωή ο Αρναουτάκης, να του γίνει και να τοποθετηθεί μια προτομή, εκεί στο κόμβο, έξω από τις Κάτω Αρχάνες.
Ως μικρή ένδειξη αγάπης και αναγνώρισης. Πρόσφατα λοιπόν, μαζί με το Γιάννη(τον Βλαχάκη) πήγαμε στις εγκαταστάσεις του Γιούχτα. Και λέμε εγκαταστάσεις όχι τυχαία, αφού δεν είναι μόνο το γήπεδο, αλλά μια σειρά υπολοίπων έργων, που δίνουν άλλη αίγλη, αισθητική, αλλά προπαντός ανέσεις δουλειάς στον όλο χώρο. Από πού να ξεκινήσουμε. Για το σκέπαστρο της κερκίδας;
Μια κερκίδα που μπορεί να χωρέσει κοντά στα 800 άτομα. Για την προέκταση του αγωνιστικού χώρου που είναι σε εξέλιξη; Για τις ανέσεις στα αποδυτήρια και των κοινόχρηστων χώρων; Για το άνετο παρκινγκ που ετοιμάζεται; Για τα δυο μίνι γήπεδα με πλαστικό τάπητα που υπάρχουν; Για το νέο γήπεδο 11χ11 που θα φτιαχτεί παραδίπλα με πλαστικό τάπητα και αυτό;
Και προσέξτε, κάθε κίνηση, κάθε εργασία, γίνεται μελετημένα. Αυτά από τη μια πλευρά, βάλτε τώρα, τη δουλειά που γίνεται στην ακαδημία, τη σκέψη για νέα ομάδα του Γιούχτα, βάζουν πλώρη για άλλη.. διάσταση στις Αρχάνες.
Και μπορεί η ομάδα τους, να ανέβει, να πέσει κατηγορία, αλλά οι εγκαταστάσεις είναι αυτές που μένουν, υπάρχουν και θα υπάρχουν. Απλά είναι τα πράγματα. Υπενθύμιση για όσους τυχών δε το θυμούνται ή δε το γνωρίζουν.
Το γήπεδο των Αρχανών, διαθέτει τάπητα φυσικού χόρτου, από το 2004.
Και σίγουρα, θα υπάρχουν σχόλια για τη μεγάλη βοήθεια του Σταύρου Αρναουτάκη, προς την ομάδα του χωριού του. Όπου την έχει υπηρετήσει, ως παίχτης, ως παράγοντας, ως κοινοτάρχης, δήμαρχος… ως περιφερειάρχης. Αλλά τι μπορεί να πει κανείς, για έναν άνθρωπο που βοηθά παντού. Και κάνει πράξεις και κινήσεις, που πολλές από αυτές, κανονικά θα ήταν άλλων υπόθεση. Και εμείς θελήσαμε να πάμε, να περπατήσουμε στους χώρους αυτούς, γιατί χαιρόμαστε με όλα αυτά.
Μακάρι εδώ και δεκαετίες, να βλέπαμε όλοι διαφορετικά το ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο. Τον ερασιτεχνικό αθλητισμό. Και πάντα η άποψη μας είναι αυτή, ιδιαίτερα για τα σωματεία που διαθέτουν γήπεδο δικό τους.
Να δουλεύουν με άλλη νοοτροπία, όχι των… χιλιάρικων και το φτιάξιμο ομάδων για μισή και μία σεζόν. Όπως είχε πει και ένας μεγάλος παράγοντας, ο Γιώργος Βαρδινογιάννης… οι ομάδες κτίζονται, δεν αγοράζονται…
