Πρωταθλητές ξανά μετά από 4 χρόνια οι Ασίτες!

Συγκεκριμένα τη περίοδο 2009-10 κατακτούσαν το τίτλο στην Α1 κατηγορία και χωρίς πλέι οφ (διαφορά 13 βαθμών από τη τότε 2^η ΑΕΚ) επέστρεφαν στο Περιφερειακό πρωτάθλημα.

Τότε… καλύτερη επίθεση(94),καλύτερη άμυνα(15) και στο ‘’σπίτι’’ τους είχαν το απόλυτο οι Ασίτες! Ενώ συνολικά γνώρισαν μια μόλις ήττα. Τα χρόνια πέρασαν η ομάδα επέστρεψε στο τοπικό, από την Α1 πέρυσι υποβιβάστηκε λόγο ‘’ντόμινου’’ και φέτος πατώντας και πάλι σε στέρεες βάσεις, η ΕΠΣΗ τους πήγε το τρόπαιο στην έδρα τους!

Στη φετινή Α2 οι πρωταθλητές δεν έφεραν καμία ισοπαλία,26 νίκες και 4 ήττες, είχαν και τη καλύτερη επίθεση με 98 γκολ, και τη 4^η καλύτερη άμυνα με 31 τέρματα παθητικό. Ενώ σε σχέση με το ‘’13’’ του 2010 φέτος η διαφορά τους από τον 2^ο(Ανάληψη) ήταν κατά ένα πόντο λιγότερη(12)!

Ο Τάκης στη πρεμιέρα στα Καλέσα, πριν το ματς μου προέβλεψε τη κατάκτηση του τίτλου, έπεσε έξω μόνο στο αήττητο! Αυτός ο τίτλος ας σηματοδοτήσει αρκετά πράγματα στις Ασίτες. Πρέπει η ομάδα να ‘’αγκαλιαστεί’’ περισσότερο από όλους, τους έχει ανάγκη όλους, δε περισσεύει κανένας.

Δε γίνεται να γιορτάζει η ομάδα το τίτλο, και να υπάρχουν κενά στη κερκίδα, και να κάνουν ‘’πάταγο’’ μόνο οι πιτσιρικάδες με φωνές αλλά και χτυπώντας… αλύπητα το τύμπανο τους! Όπως λέει και το ρεφρέν του ύμνου, Ασίτες σημαίνει… Ένωση, το… λιοντάρι θα πρέπει να… βρυχάται δυνατά! Και μια και είπα πριν για τους πιτσιρικάδες, πάλι με καλό σκοπό και όχι αρνητικότητα, η ακαδημία πρέπει να ξανά φτιαχτεί στις Ασίτες από… χθες! Το Σάββατο σε ένα απόλυτο γιορτινό παιχνίδι με την Ανάληψη(είχε εξασφαλίσει και εκείνη την άνοδο της) οι παίχτες του ‘’πρωτομάστορα’’ κόουτς Νίκου Τσερεβελάκη έκαναν δικό τους το ματς στην επανάληψη με τα γκολ των Κοτζαδάκη( έβαλε γκολάρα ο ‘’Άραβας’’!) και Βατσινά.

Στη φιέστα πήρε μέρος και ο Γιώργος Μανιαδάκης που γύρισε να συμμετάσχει με τους πρώην συμπαίχτες του. Η ΕΠΣΗ ήταν εκεί, Ν.Τζώρτζογλου, Β.Παπαγγελής, Μ. Μαθιουδάκης, αλλά και ο ‘’παγάκιας’’ ο Μ.Ζερβάκης. Έγινε η απονομή, ακολούθησε το πατροπαράδοτο να σπάσουν οι παίχτες το τραπεζάκι των μεταλλίων και του κυπελλου! Οι πρώτες σαμπάνιες άνοιξαν, όσοι δε πρόλαβαν να απομακρυνθούν(το είχα προβλέψει και τη γλύτωσα!) τη λούστηκαν και εκείνοι!!!

Στη συνέχεια στρώθηκε ένα μεγαλοπρεπές τραπέζι με καλό φαγοπότι και από τη στιγμή που οι προβολείς έσβησαν στο γήπεδο, οι πρωταθλητές… το συνέχισαν σε άλλα στέκια το γλέντι με τη… κούπα για παρέα!