Politica 89.8
Ο Χρήστος Σαλούστρος στα 28 του χρόνια δείχνει να έχει φιλοσοφήσει την ζωη. Οχι γιατί του το επέβαλε το Eθνικό και Kαποδιστριακό πανεπιστήμιο που ξημεροβραδιαζόταν πριν κάτι χρόνια για χάρη της Φιλοσοφικής Σχολής, αλλά για το λόγο του ότι ζει κάθε μέρα για να κερδίζει.
Κυρίως μπασκετικά πια αφού η… “σπυριάρα” αποδείχτηκε γι’ αυτόν πιο ελκυστική από τα έδρανα. Έχοντας διώξει κάθε είδους ανασφάλεια που τον περιτριγύριζε, επιβεβαιώνει έμπρακτα ότι μετά από πέντε χρόνια στην Α1 πατάει πλέον γερά στα πόδια του, κάνοντας σωστές επιλογές εντός και εκτός γηπέδου.
Ο Σαλούστρος μάλιστα αποτελεί έναν από τους πιο αγαπητούς στον κύκλο του. Ουδέποτε έδωσε αφορμή για επικριτικά σχόλια, αλλά λέγοντας πάντα τα πράγματα έτσι ακριβώς όπως τα βίωνε. Προς το παρόν μοιάζει να έχει βρει το «λιμάνι» του στον Προμηθέα, καθώς μέσα από το όραμα της ομάδα κατακτά και τους δικούς του στόχους.
Ξεκαθαρίζει στο athleticradio.gr ότι είναι χαρούμενος στην Πάτρα και είναι πεπεισμένος ότι ο «οργανισμός» της Πελοποννήσου είναι έτοιμος να ανταπεξέλθει σε κάθε νέα πρόκληση. Πάντως δεν ξεχνά και τα γεννοφάσκια του, εκεί που σύμφωνα με τα λεγόμενα του πέρασε τα πιο «αγνά χρόνια» και έκανε φιλίες που κρατάνε μέχρι σήμερα.
Μπροστά σε αυτές, στα «Δύο Αοράκια» μάλιστα πραγματοποίησε και το όνειρο «Εθνική» όταν στις 27/11/2017 στα πλαίσια της 2ης αγωνιστικής της προκριματικής φάσης του Μουντομπάσκετ 2019 κόντρα στο Ισραήλ. Το επόμενο διάστημα φυσικά και θέλει να δώσει συνέχεια σε αυτή την «τιμή» εκπροσωπώντας ξανά τη χώρα σε επίσημη διοργάνωση. Ο Κρητικός «φιλόσοφος» (με πτυχίο) του ελληνικού μπάσκετ είναι αρκετά μικρός για να έχει αυτό το προσωνύμιο, αλλά αρκετά μεγάλος για να μπορεί να περάσει μηνύματα αισιοδοξίας. Του πάει «γάντι» άλλωστε, μιας και μπορεί να σου αναλύσει με τον πιο προσιτό τρόπο το πως τα όνειρα γίνονται πραγματικότητα. Όταν μιλάει κρατάει χαμηλούς τόνους, όπως ακριβώς έχει μάθει να κάνει και στη ζωή. Στο παρκέ μόνo, τα δεδομένα αλλάζουν και ειδικά το τελευταίο διάστημα που σπάει τα προσωπικά του ρεκόρ το ένα πίσω από το άλλο, καθώς διανύει την πιο παραγωγική περίοδο στην μπασκετική του πορεία.
Θεωρείς ότι η σεζόν 2017 – 2018 είναι η χρονιά σου;
«Η αλήθεια είναι ότι πάει πάρα πολύ καλά, δεν μπορώ να πω όμως ότι δεν το περίμενα μέσα μου. Πέρασα μια πολύ δύσκολη σεζόν πέρσι. Μια πάρα πολύ δύσκολη χρονιά με τραυματισμό, με κάποιες ατυχίες και άλλο τραυματισμό. Θεωρώ όμως ότι δούλεψα πάρα πολύ το καλοκαίρι που μας πέρασε, μπόρεσα να δουλέψω και σε πολλούς τομείς που είχα αδυναμίες στο παιχνίδι μου. Είμαι υγιής, είμαι καλά φέτος, η ομάδα με εμπιστεύεται και θεωρώ ότι το αποτέλεσμα φέτος είναι πολύ ωραίο. Και το ομαδικό πρώτα και μετέπειτα το ατομικό. Θεωρώ ότι κάνω μια πολύ καλή χρονιά, αλλά θεωρώ ότι ήμουνα έτοιμος να γίνει».
Είναι μια δικαίωση για σένα το γεγονός ότι μετά από όλα όσα σου έχουν συμβεί, φέτος η ομάδα που επέλεξες να είσαι πάει καλά, αλλά και εσύ ξεχωρίζεις μέσα σε αυτήν;
«Ναι σίγουρα! Όταν μέσα από το ομαδικό καλό βγαίνει και ατομικό καλό είναι και κάτι πάρα πολύ όμορφο. Δείχνει ότι αξίζεις και εσύ. Έχω πάρα πολύ καλή ψυχολογία, ειδικά στον δεύτερο γύρο του πρωταθλήματος κάνω πάρα πολύ καλά παιχνίδια. Θεωρώ ότι κυρίως αυτό προέρχεται από την εμπιστοσύνη που μου δείχνουν οι προπονητές και αυτή που μου δείχνουν οι συμπαίκτες μου. Είναι πάρα πολύ όμορφο αυτό το συναίσθημα και πραγματικά προσπαθώ σε κάθε αγώνα να κάνω ότι καλύτερο μπορώ, να βοηθήσω την ομάδα μου να κερδίσει και αυτό βγαίνει μέσα από το σκοράρισμα, μέσα από τα ριμπάουντ μέσα από τις ασίστ μέσα από τις καλές άμυνες, απλά θέλω να είναι εκεί, να δίνω κάθε φορά την ψυχή μου και πιστεύω ότι στο τέλος ακόμα και το αποτέλεσμα να μην είναι το επιθυμητό, που συνήθως είναι το επιθυμητό, να είναι εγώ ευχαριστημένος από αυτό που έδωσα».
«Όσο έρχονται οι νίκες μας ανοίγει η όρεξη για την Ευρώπη»
Πίστευες από την πρώτη στιγμή που έγινες μέλος του Προμηθέα ότι η ομάδα θα έχει αυτή τη εξέλιξη;
«Η αλήθεια είναι ότι έχω ένα ένστικτο. Οι επιλογές μου στο μπασκετικό κομμάτι πάντα με οδηγούσαν σε καλές επιλογές. Έβλεπα έμπρακτα από τους ανθρώπους του Προμηθέα, πριν υπογράψω, πράγματα και καταστάσεις και μπορούσα να κρίνω, γιατί είμαι αρκετά χρόνια πλέον στον χώρο είναι η πέμπτη μου χρονιά και μπορούσα να κρίνω και τους ανθρώπους και τις πράξεις που κάνουν και το πόσο στρατηγικά κινούνται στο χώρο και πως διαμορφώνουν την ομάδα. Πολλοί μας θεωρούν «έκπληξη» αλλά εν τέλει μόνο έκπληξη δεν είμαστε. Ήθελα μια αλλαγή να σου πω την αλήθεια, ήθελα να μπω σε μια καινούρια ομάδα. Ο Κολοσσός δυο χρόνια ήταν η ομάδα μου αλλά παρόλα αυτά ήθελα μια καινούρια πρόκληση στην καριέρα μου, θεωρώ ότι την βρήκα στον Προμηθέα. Θεωρώ ότι ο Προμηθέας έχει δείξει την ταυτότητα του από την αρχή του πρωταθλήματος και από πέρσι κιόλας, παρόλο που δεν κατάφερε να μπει στα πλέι οφ. Φέτος έχουμε κάνει ένα βήμα παραπάνω. Θεωρώ ότι η Ευρώπη δειλά-δειλά είναι σε ολών τα στόματα στην Πάτρα. Κάνουμε χαρούμενη μια ομάδα, κάνουμε χαρούμενη μια πόλη, καθώς την εκπροσωπούμε και θεωρώ ότι όσο έρχονται οι νίκες τόσο ανοίγει η όρεξη οπότε η Ευρώπη είναι ένας στόχος που σιγά-σιγά όλοι το λέμε και μακάρι να τον πετύχουμε».
Για έναν παίκτη, ο οποίος αγωνίζεται σε ομάδα της επαρχίας πόσο δύσκολο είναι να έχει και παιχνίδια Ευρωπαϊκής εμβέλειας;
«Να σου πω την αλήθεια το έχω ζήσει, καθώς είχα την τύχη και την τιμή να παίξω σε ομάδες που έχουν αγωνιστεί στην Ευρώπη και με τον Πανιώνιο και με τον ΠΑΟΚ. Και αυτό αποδείχτηκε και από το τελευταίο μας παιχνίδι που παίξαμε την Τετάρτη (12/4) με τον Κολοσσό και παίξαμε και την Κυριακή (17/4) μέσα στο γήπεδο μας με κατώτερη υποθετικά ομάδα, βαθμολογικά πάντα σε σχέση με το Κολοσσό. Στο ένα ματς κερδίσαμε σχετικά εύκολα, με τον Κόροιβο μας βγήκε η ψυχή. Εγώ επειδή μιλάω με τα παιδιά, τους είπα ότι αν με το καλό του χρόνου είμαστε στην Ευρώπη έτσι κάπως θα είναι τα πράγματα. Είναι πάρα πολύ δύσκολο και με πολύ χειρότερα παιχνίδια, με αναμονές, με επιβαρύνσεις με πολύ πιο δύσκολες ομάδες και ένα σορό. Θεωρώ όμως ότι ο Προμηθέας σαν οργανισμός είναι έτοιμος να ανταπεξέλθει σε αυτό το κομμάτι, σίγουρα πιστεύω ότι είναι πάρα πολύ δύσκολο και κάθε χρόνο μαθαίνεις. Τώρα από εκεί και έπειτα όσον αφορά το ρόστερ δεν έχουμε να ζηλέψουμε κάτι. Και αυτή τη στιγμή θα μπορούσαμε να παίξουμε, έτσι όπως είναι φτιαγμένη τώρα η ομάδα. Γιατί απαρτίζεται από πάρα πολύ καλούς παίκτες, πάρα πολύ έμπειρους παίκτες και Έλληνες και ξένους που ξέρουν ποια είναι η ελληνική πραγματικότητα, οπότε θεωρώ ότι με τις απαραίτητες κινήσεις διοικητικά που είναι ένα κομμάτι που εγώ δεν μπορώ να επέμβω ούτε να κρίνω και μετά τις απαραίτητες κινήσεις στο αγωνιστικό κομμάτι θεωρώ ότι ο Προμηθέας είναι έτοιμος για την Ευρώπη».
Άρα βάση των λεγόμενων σου ο Σαλούστρος θα συνεχίσει και του χρόνου στον Προμηθέα:
«Καταρχάς έχω συμβόλαιο είμαι πάρα πολύ ευτυχισμένος στην ομάδα, είμαι πάρα πολύ χαρούμενος. Υπάρχει κοινή αγάπη οπότε θεωρώ ότι θα είναι εκατό τις εκατό στον Προμηθέα, αν φυσικά δεν αλλάξει κάτι τρομακτικά που δεν νομίζω».
Έχεις υπάρξει παίκτης σε ομάδες τις οποίες τις καθοδηγούσαν έμπειροι προπονητές, φέτος όμως συνεργάζεσαι με έναν προπονητή που τώρα δίνει στις «εξετάσεις» του για να καθιερωθεί στην Α1, ποια είναι η γνώμη σου για τον Μάκη Γιατρά;
«Ο κόουτς ήταν ο άνθρωπος, ο οποίος με έφερε στην ομάδα, αυτό του το χρωστάω. Θεωρώ ότι ενώ πολλοί τον αμφισβήτησαν στην αρχή της χρονιάς, παρόλα αυτά δείχνει τα διαπιστευτήρια του και δείχνει ότι όχι απλά ήρθε για ένα χρόνο αλλά ήρθε για να μείνει στην ομάδα. Ο κόουτς καταρχάς έχει ανεβάσει την ομάδα από τη Γ εθνική στην Α1 και είναι ένας άνθρωπος, ο οποίος είναι πραγματικά λάτρης του μπάσκετ. Είναι σοβαρός άνθρωπος είναι μετρημένος είναι ένας άνθρωπος λιγομίλητος, που τα λίγα και καλά που λέει τα κρατάς, προχωράς με αυτά και όταν τον ακούς η ομάδα μπορεί να κάνει θαύματα. Θεωρώ ότι είναι μια προσωπικότητα για τον Προμηθέα που πραγματικά δεν θεωρώ ότι στο κομμάτι το προπονητικό υπάρχει δεύτερος και πιστεύω ότι η δουλειά που έχει δείξει φέτος μόνο τυχαία δεν είναι. Είμαστε όλοι ευχαριστημένοι γιατί παίζουμε και για τον ίδιο, οπότε θεωρώ ότι αυτό είναι το πιο σημαντικό για έναν προπονητή όταν το έχει καταφέρει».
«Αγνά χρόνια εκείνα στο ‘Ηράκλειο’»
Πιο δύσκολα χρόνια ήταν αυτά στη Θεσσαλονίκη ή αυτά στο Ηράκλειο;
«Στη Θεσσαλονίκη βασικά πέρασα έναν πάρα πολύ ωραίο χρόνο, τερματίσαμε στην τρίτη θέση με τον ΠΑΟΚ0, ήμουν σε μια ομάδα που έπαιξε και στην Ευρώπη. Μετά στις αρχές της δεύτερης χρονιάς έγινε αυτό το ατυχές συμβάν. Το ξεπέρασα θεωρώ και βγήκα πιο δυνατός μετά από όλο αυτό. Στο Ηράκλειο να σου πω την αλήθεια μου, δεν έπαιξα και πολλά χρόνια μπάσκετ. Στα δώδεκα με δεκατρία ξεκίνησα στα δεκαέξι έφυγα. Και εκεί κάπου αναγκάστηκα να κόψω και το μπάσκετ για τα επόμενα δύο χρόνια. Θεωρώ ότι ήταν αγνά χρόνια εκείνα είναι πολύ πίσω και δεν είχα σε καμιά περίπτωση στο μυαλό μου ότι θα παίξω σε υψηλό επίπεδο μπάσκετ. Οπότε ήταν απλά ένα παιχνίδι για μένα, ήθελα να βρίσκομαι στο παρκέ και δεν είχα και σε καμιά περίπτωση στο μυαλό μου ότι θα παίξω επαγγελματικά».
Τσεκάρεις φοιτητουπόλεις; Δηλαδή πήγες Θεσσαλονίκη για λογαριασμό του ΠΑΟΚ, ακολούθησε η Ρόδος, τώρα η Πάτρα. Να ελπίζουν και στο Ρέθυμνο ότι μπορεί να θελήσεις να αγωνιστείς και εκεί;
«Το Ρέθυμνο και η Κρήτη είναι η πατρίδα μου. Υπήρχαν αρκετές προτάσεις τα προηγούμενα χρόνια. Για διάφορους λόγους που τώρα δεν χρειάζεται να τους αναφέρουμε δεν έχει γίνει ποτέ αυτή η συνεργασία. Θεωρώ ότι η ομάδα, το Ρέθυμνο είναι μια πάρα πολύ καλή ομάδα, μια ανταγωνιστική ομάδα. Εγώ είμαι ευτυχισμένος στον Προμηθέα και δεν σκέφτομαι κάτι άλλο προς το παρόν».
Υπάρχει μια σχέση αγάπη μίσους με τη συγκεκριμένη ομάδα κάνω λάθος;
«Έχουν γίνει κατά περιόδους διάφορα πραγματάκια, εγώ προσωπικά τα έχω αφήσει στο παρελθόν. Θεωρώ ότι οι άνθρωποι του Ρεθύμνου έχουν κάνει και αυτοί το ίδιο, οπότε δεν υπάρχει λόγος για «μικρότητες». Ο καθένας γράφει την πορεία του και δεν μπορεί ο Σαλούστρος ή ο κάθε Σαλούστρος να μπει πάνω από οποιαδήποτε ομάδα ή να καθόμαστε να λέμε τι θεωρεί ο κάθε παίκτης για μια ομάδα. Είναι λίγο άσχημο και άτοπο. Οπότε όλα αυτά ανήκουν στο παρελθόν. Η ομάδα του Ρεθύμνου είναι μια πάρα πολύ καλή ομάδα όπως προείπα. Θεωρώ ότι φέτος έχουν χάσει πάρα πολλά ματς στον πόντο και νομίζω ότι τους αδικεί η εικόνα που βγάζουν και η βαθμολογική κατάσταση που βρίσκονται. Ο κόουτς του Ρεθύμνου (Νίκος Βετούλας) είναι ένας άνθρωπος που τον έχω γνωρίσει, είναι Πατρινός κάνει πάρα πολύ καλή δουλειά, πέρσι η ομάδα βγήκε έκτη. Θεωρώ ότι του χρόνου το Ρέθυμνο θα βρει πάλι το δρόμο του και δεν νομίζω ότι θα υλοποιηθούν τα σενάρια περί υποβιβασμού. Θεωρώ ότι δε θα έχει κάποιο τέτοιο πρόβλημα το Ρέθυμνο».
Τα μαθηματικά λίγο πολύ συνδέονται με το μπάσκετ, η φιλοσοφική πως συνδέεται με το μπάσκετ;
«Καμία απολύτως σχέση. Η μόνη σύνδεση ήταν ότι ακριβώς πάνω από το γηπέδου του Ζωγράφου ήταν η σχολή μου. Είναι ένα πράγμα που είμαι πολύ ευτυχισμένος που το έχω καταφέρει. Από την πρώτη στιγμή που ανέβηκα στην Αθήνα ο στόχος ήταν να σταματήσω το μπάσκετ και να μπω στο Πανεπιστήμιο. Οι γονείς μου είχαν άλλες βλέψεις, από την στιγμή που ήταν δικαστικοί και ήθελαν να μπω στη νομική σχολή, δεν ήθελαν να ασχοληθώ τόσο πολύ με το μπάσκετ. Παρόλο που τώρα είναι πάρα πολύ υπερήφανοι για εμένα. Με υποστηρίζουν και τους ευχαριστώ πολύ γι’ αυτό, όπως και την οικογένεια μου ολόκληρη και τον αδερφό μου. Αλλά δεν έχουν καμία σχέση πραγματικά. Το μόνο που με βοήθησε ήταν απλά ότι μπορούσα σε συγκεκριμένες ώρες να βρίσκομαι ανά πάσα ώρα και στο γήπεδο και στη σχολή. Να περνάω τα μαθήματα. Πήρα και το πτυχίο μου και θεωρώ ότι έχω αφήσει πίσω μου αυτό το κομμάτι και έχω αφοσιωθεί τελείως στο μπάσκετ».
«Αν δεν υπήρχε ο Φιλαθλητικός μπορεί να μην παίζαμε μπάσκετ»
Η φουρνιά της δικής σου «εποχής» στο Φιλαθλητικό (3 χρόνια) νομίζω ότι ήταν από τις πιο επιτυχημένες-παραγωγικές σε παίκτες στο ελληνικό μπάσκετ. Τι είχε εκείνη η ομάδα και σχεδόν όλοι έχετε πετύχει στο χώρο;
«Καταρχάς ήμασταν μια παρέα. Δηλαδή πηγαίναμε όλοι μαζί στο γήπεδο φεύγαμε όλοι μαζί από το γήπεδο. Γελούσαμε, ήταν άπειρες οι ώρες προπόνησης, άπειρες η ώρες ιδρώτα, άπειρες οι χαρές, λιγότερες οι λύπες αλλά ακόμα και τότε γινόμασταν πιο δυνατοί. Ήτανε για μένα τρία χρόνια αξέχαστα. Θεωρώ ότι ο κόουτς ο Τάκης ο Ζήβας μας είχε βοηθήσει πολύ αλλά και ο πρόεδρος ο Γιάννης ο Σμυρλής. Μας βοήθησαν πάρα πολύ. Το μεγαλύτερο παράδειγμα είναι ο Γιάννης (Αντετοκούμπο) που βρίσκεται αυτή τη στιγμή στο NBA. Ο Θανάσης (Αντετοκούμπο) στον Παναθηναϊκό, εγώ με τον Νίκο (Γκίκα) είμαστε στον Προμηθέα, που αυτοί τη στιγμή είμαστε στην τρίτη θέση. Έχουμε κλήσεις στις εθνικές ομάδες. Πραγματικά πήραμε πάρα πολλά οφέλη προσκομίσαμε από τον Φιλαθλητικό. Θεωρώ ότι είναι μια ομάδα που μας έχει βοηθήσει πάρα πολύ. Και υπήρξαν και αλλά παιδιά, τα οποία είναι πρωταγωνιστές σε μικρότερες κατηγορίες. Αλλά νομίζω ότι αν δεν υπήρχε ο Φιλαθλητικός μπορεί και εμείς να μην βρισκόμασταν στις εθνικές κατηγορίες».
Υπάρχει περίπτωση να σε δούμε άμεσα στην Κρήτη;
«Είμαι προσκεκλημένος στο 3on3του ΠΣΑΤ στα Χανιά στις 7 με 8 Ιουλίου. Θα ήθελα πολύ να είναι στο Ηράκλειο, αλλά φέτος πήγε πάλι μόνο στα Χανιά. Παρόλα αυτά κάθε χρόνο κατεβαίνω για διακοπές στο Ηράκλειο. Δεν έχω πολύ χρόνο ελπίζω φέτος να κατέβω λίγο παραπάνω».
Θα είσαι στο Τελ Αβίβ με την Εθνική για το 5ο «παράθυρο» της Εθνικής στο δρόμο για το παγκόσμιο πρωτάθλημα του 2019;
«Θα είναι τιμή για μένα. Ότι υπήρξε η πρώτη πρόσκληση ήτανε κάτι σημαντικό. Ίσως η μεγαλύτερη στιγμή και τιμή της καριέρας μου και της ζωής μου. Είναι ότι καλύτερο να παίξω με το εθνόσημο. Θεωρώ ότι είμαι έτοιμος να ανταπεξέλθω στις δυσκολίες της εθνικής για ακόμα μια φορά και γιατί όχι και το καλοκαίρι και όποτε χρειαστεί και όποτε μου ζητηθεί».
Είναι η μεγαλύτερη τιμή για έναν αθλητή να εκπροσωπεί τη εθνική ομάδα της χώρας του;
«Ναι δεν υπάρχει μεγαλύτερη τιμή και μεγαλύτερη υπερηφάνεια. Θεωρώ ότι είναι πιο τιμητικό και ότι όσο πιο περήφανος μπορείς να νιώσει γιατί εκπροσωπείς μια ολόκληρη χώρα. Όλα τα βλέμματα είναι πάνω σου και οι απαιτήσεις και οι ευθύνες είναι υψηλές και θεωρώ ότι είναι ο στόχος κάθε αθλητή».
Πέρσι συμμετείχες στο «Andetokoumbros» φέτος θα σε δούμε πάλι; θα έρθει η συγκεκριμένη διοργάνωση για ακόμα μια φορά στο Ηράκλειο;
«Είναι ένα προτζεκτ που το συζητάμε. Μαζί με το Γιάννη και το Θανάση αλλά και όλα τα παιδιά που ήμασταν πέρσι. Νομίζω θα σας απογοητεύσω μιας και δεν θα γίνει καθόλου στην Ελλάδα φέτος. Υπάρχει μια περίπτωση να γίνει στο εξωτερικό αλλά είναι ακόμα νωρίς για να πω κάτι σίγουρο. Δεν έχω κάποια άλλη ενημέρωση αλλά από αυτά που ξέρω είναι ότι δεν θα γίνει στην Ελλάδα. Έχω υποσχεθεί πάντως ότι αν εν τέλει γίνει, θα προσπαθήσω όσο τίποτα άλλο να το φέρω και στο Ηράκλειο. Θεωρώ ότι η Κρήτη αξίζει να έχει τέτοιου είδους διοργανώσεις. Και το συγκεκριμένο είναι ένα πολύ ωραίο χάπενινγκ που πραγματικά το αγκαλιάζει ο κόσμος».
Κάθε φορά που μιλάς δημόσια έχεις κάτι θετικό να πεις. Έτσι είσαι σαν άνθρωπος ή έχει γίνει κάτι συγκεκριμένο, το οποίο σε παρακινεί να έχεις αυτές τις θετικές σκέψεις;
«Θεωρώ ότι είναι μια πτυχή του χαρακτήρα μου, θα το βάλω ως προσόν, είμαι σαν άνθρωπος έτσι. Θεωρώ ότι κάθε άνθρωπος θα πρέπει να μιλάει και να βλέπει αισιόδοξα τα πράγματα. Νομίζω ότι αν μιζεριάζεις είναι ότι πιο κακό μπορείς να κάνεις στη ζωή σου γιατί ουσιαστικά βαλτώνεις. Εγώ προσωπικά όποια ατυχία και οποία αδικία μου έχει τύχει την έχω προσπεράσει την έχω υπερνικήσει και θεωρώ ότι αυτό πρέπει να γίνεται από τον καθένα. Αυτό προσπαθώ να δώσω να καταλάβουνε και οι μικρότεροι ηλικιακά συμπαίκτες μου. Αυτό μου δώσανε και εμένα να καταλάβω οι συμπαίκτες μου όταν ήμουνα πιο μικρός. Αυτό είναι ένα πολύ σημαντικό κομμάτι, γιατί θεωρώ ότι αν δεν βλέπεις τη ζωή με αισιοδοξία δεν μπορείς να προχωρήσεις. Και επειδή το μπάσκετ είναι ένα άθλημα καθαρά ψυχολογίας θεωρώ ότι άμα δεν είσαι αισιόδοξος και άμα δεν είσαι συνέχεια με θετική ενέργεια πιστεύω ότι μια ζωή θα μένεις στάσιμος και στα ίδια».
